Griepprik

Griepprik

Ruim drie weken geleden viel er een brief op mijn deurmat van de huisarts. Het was weer tijd voor de jaarlijkse griepprik. Ik behoor gelukkig niet tot de risicogroepen, althans daar ga ik vanuit, maar vind het behoorlijk lastig om één week in bed te kruipen met koorts en ander ongemak. Dus kies ik elk jaar maar weer voor dat prikje, in de hoop dat de echte influenza geen grip om mij zal hebben. Nou, ja, een klein beetje maar zoals de folder me belooft.

Nu ben ik pas sinds 2006 weer terug in ons polderland, en moet me dus aardig plooien en doorworstelen door de soms barre winter en koude. En tenslotte is het al november, dus staat koning winter ineens voor je deur!

Op 11 november jl. was het zover! Gewapend met de oproepkaart, ging ik op weg naar de huisarts. Bij het openen van de deur naar de wachtkamer kreeg ik spontaan last van ruimtevrees. Je kon zo ongeveer over de hoofden lopen en het leek wel een kassaverkoop van een rockfestival. Er was nog net geen nummertjes trekautomaat! Oké, dacht ik in een moment, laat het gebeuren en wacht rustig je beurt af. Maar mijnmerend in de stilte van de betrokken griepspuithalers, bedacht ik ineens dat in dat kleine spuitje gewoon gedode virusdeeltjes zaten. Zou er ook een ietsepietsie Mexicaanse griepvirusjes inzitten? Natuurlijk, verleden jaar heeft de overheid ons overspoeld met de gevaren van deze Mexigriep.

Teveel spuitjes ingekocht, teveel weggegooid! Hopelijk hebben die dingen een houdbaarheidsdatum en konden ze deze misschien nog de nek omdraaien, en ze omtoveren tot dode virusdeeltjes en ze opnieuw gebruiken. Maar dat zal wel niet…..( spijtig genoeg heb ik van dit soort dingen geen verstand), maar kom dan tot de conclusie dat er weer aardig aan kapitaalvernietiging is gedaan onder leiding van Klink.

Daar ik verleden jaar rond de datum van de griepprik in het buitenland was, was ik dus ontsnapt aan de venijnige griepspuitmiep. Maar te vroeg gelachen, ik kreeg als cadeau halverwege december de Mexicaanse griep, en ben daar behoorlijk ziek van geweest. Zelfs de feestdagen waren ongemerkt aan mij voorbij gegaan.

Om dit soort calamiteiten uit de weg te gaan, had ik maar besloten om me dit jaar braaf te laten prikken. Hoewel ik al vier weken aan het hoesten was, wat ongeveer leek op de laatste groeten uit Davos. Maar ja, hoesten is blijkbaar geen griep, dus was er geen enkele smoes te bedenken om niet te gaan.

Langzaam schuifelde het griepprik ontvangende volk naar voren, en uiteindelijk was ik aan de beurt. Heeft het nog bijwerkingen, vroeg ik in alle onschuld. Prikmiep keek me venijnig aan en zei, u kijkt maar op de website.

’s Avonds bleek ik ineens behoorlijk pijn te krijgen in mijn linker arm, een soort van stijfheid, en lichte koorts was mijn metgezel. Twee dagen toch wel last gehad, maar ja alles beter dan nogmaals een rare variatie van griep op te lopen.

Het blijft een soort van Russische roulette!



© Maydana