Translate

03-07-2010

Beessies, allemaal Beessies...

Zaterdagmorgen, kan ik eens wat rustiger aandoen. Het weer is subtropisch, dus ik nestel mij op kantoor, vergezeld door airco, de stapel zaterdagkranten, koffie en radio 1, waar dat etiquette madammetje weer loopt te zeuren over te veel bloot bij Nederlanders, en mij verplicht panty’s aan te trekken. Mens, ik draag nooit panty’s, ook niet in de winter. Heb een pantyfobie. En dan op zulke tropische dagen! Hoe verzin je het!

Eindelijk een dag om me vooral niet druk te maken, beetje op mijn bloeddruk letten en in slowmotion de kranten te lezen. Telegraaf maar eerst…zie ik tot mijn verbazing een artikel over de duurbetaalde Beessies, die we gewild of ongewild kregen bij onze boodschappen. Natuurlijk moest men een kar vol boodschappen hebben, want dat pluizerige, nietszeggend krengetje, kreeg je uitsluitend bij besteding van vijftien euro. Duur betaalt pluizerig ding, waar ik me geen enkele voorstelling  van kon maken wat het moest voorstellen. Had iets met voetballen te maken, zei de caissière toen ik vroeg. Gooi die pluizendingen in mijn tas en thuis gekomen, legt mij kat onmiddellijk beslag op twee van die mirakels. Duur kattenspeelgoed, twee maal vijftien euro! Oké, de rest maar naar kinderen die er misschien iets mee kunnen. Ik Twitter, wie er interesse heeft in die pluizerige rupsen, en stuur ze dan wel op. Weer iemand blij gemaakt met 15 van die gekleurde minkukels.

Nu zat ik te bedenken dat 31 miljoen van die krengen onze grootgrutter een aardige winst hebben opgeleverd, gezien die pluisdingen waarschijnlijk door kinderarbeid zijn vervaardigd.

Een soort van Return tot sender! Misschien vindt onze grootgrutter nog één brokkenpiloot die de rupsen wil dumpen boven het gebied waar kinderhanden deze oranje, wit en blauwe Beessies hebben geproduceerd.

Een flauw, nietszeggend verhaal over recycling, en nog meer van die onzin. Wat denken die mafkezen dat wij allemaal een zonnesteek hebben opgelopen, en in hun goed doordachte reclamepraatje trappen. Trouwens wat moeten die arme kindjes met die frutsels, je kunt ze tenslotte niet eten Appi Heyn !
Hoe langer ik er over nadenk en deze woorden op papier zet, verergert mijn irritatie, en krijg ik plotseling een Lakeman-syndroom, boycotten die handel!

Blijkbaar heeft Appi het idee, dat wij zelf niet kunnen nadenken, en veronderstelt dat we na de WK er toch niets meer me doen. Vergis ik me nu, of waren deze akelige rupsen vóór onze kinderen? En waarom zouden we die krengetjes  dan weer terug geven!

Of zijn ze tot de conclusie gekomen dat de Beessies van ondeugdelijk materiaal zijn gemaakt, en voordat er claims komen, willen zij de Beessies terug! Soms weet je niet welke onduidelijke reden reclamemannen verzinnen. Het verhaal van een tweede leven, klinkt al even belachelijk.

Als AH nou zo graag knuffels wil sturen naar kinderen in de derde Wereld, koop een knuffelfabriek leeg met deugdelijk materiaal, en stuur die op.

Zijn we als consument nou werkelijk zo dom, of is AH zo slim? Ik denk het laatste. We laten ons altijd weer in de maling nemen en storten ons als waanzinnige op de gadets.

Denkt AH nu werkelijk dat wij, moeders en vaders, de verfomfaaide pluizendingen gaan verzamelen en in een tasje komen afleveren aan de klantenbalie?

We hebben vijftien euro aan boodschappen moeten besteden voor zo een rups, en nu verwachten ze van ons dat we ze voor niks komen terugbrengen. Ik dacht het niet!

Wij gaan dezelfde methoden hanteren, beste Appi, wil je ze terug, oké, voor 15 euro per stuk zijn ze van jou!

Trouwens mijn kat zal het je niet in dank afnemen, want haar stelling is, gegeven blijft gegeven! Ook mijn kat heeft blijkbaar Lakemantrekjes....


@ Maydana

2 opmerkingen:

  1. Oh, vragen ze ze terug dan? Ik heb er nog niets over gelezen, maar geloof je meteen, zal zo eens even zoeken.
    Ja je hebt niets aan die beesies, ah komt zo alleen maar weer in het nieuws #datdanweerwel.
    en dat vinden ze maar wat fijn, gratis reclame overal, want wie zo'n ding heeft, heeft boodschappen bij ah gedaan ....
    Groetjes, Sonja / Joost

    BeantwoordenVerwijderen
  2. WK-prullaria zijn niet duurzaam. Wel leuk. En gratis. Daarom accepteren mensen ze vaak toch.
    Maar wat begon als ‘leuk, oranje en gratis’ sloeg om naar ‘teveel’ en ‘te onverantwoord'. Het is daarom juist een goede zaak als zowel ontvangers en aanbieders van oranje goodies meer bewust zijn van het eigen gedrag en de invloed ervan op de afvalreductie.
    Overigens zijn ook de andere grote supermarkten gestart met een terugroepactie.

    Maar als je ze hebt – en je wilt ze gewoon houden, geen probleem. Zoek je een verantwoorde uitweg – en je wilt toch alsnog je ‘nee’ laten horen: dan kan dat op www.meerwillenweten.nl

    Eenvoudig terugbrengen naar de winkel met een briefje erbij, een inzamelingswedstrijd voor kinderen, tot en met het organiseren van complete flashmobs. Voor alle opties biedt de website voorbeelden die je eenvoudig kunt kopiëren. De kracht van de consument klinkt in de optelsom van stemmen.


    Groetjes van een M@rjolijn die leunt en zucht tegen een afvalberg

    BeantwoordenVerwijderen