Translate

19-08-2010

De volgende generatie zoekt het maar uit!

In de afgelopen weken kreeg ik de nodige signalen vanuit verzorgingstehuizen, dat werkzaamheden die normaal zouden moeten zijn, worden gehinderd door bezuinigingsdrift.
Op zich geen wereldverhaal, want dat er driftig bezuinigd werd op onze oudjes is ook geen echt nieuws. Dat dit de nodige irritaties opwekt, moge duidelijk zijn. Babyboomers die hun ouders nog hebben en de zorg hebben overgedragen aan een verzorgingshuis, zijn over het algemeen zeer ontevreden.

Nee, de verpleging treft in deze weinig schuld, het management heeft deze verzorgenden in een wurggreep, waarbij er steeds minder tijd overblijft zich met volle overgave te wijden aan de echte opdracht, de volledige en intense verzorging van onze ouderen. Blijkbaar moeten zij meer tijd steken in allerlei onzinnige vergaderingen, het invullen van ellenlange lijsten met volstrekt onnuttige informatie. Tijdverspilling, want statistieken wegen niet op tegen een goede, maar vooral belangrijke taak, liefdevolle verzorging van hulpbehoevende ouderen.
Door deze druk van bovenaf, worden er fouten gemaakt die altijd ten nadele van de ouderen zijn.

Het is een uiterst zorgelijke ontwikkeling, ondanks alle goede bedoelingen van de verpleging.
Gevangen in de wurggreep van het management en de bezuinigingsdrift vanuit het Haagse blijft voor de verpleging weinig meer over van hun roeping.

Waardoor fouten ontstaan, die voor sommigen fatale gevolgen kunnen hebben. Diensten die worden overgedragen, schijnen tekort te schieten in overdrachtsinformatie.

Een zorgelijke ontwikkeling. Zoals het spreekwoord zegt; de ene hand weet niet wat de andere doet. En de ‘échte handen aan het bed’ verdwijnen als sneeuw voor de zon.
En dat kan in de praktijk kwalijke gevolgen hebben.

Nu heb ik mijn oor eens te luister gelegd bij de generatie dertigers- en veertigers met de vraag; hoe zij denken over onze verzorgingsstaat en de uitvoering hiervan.

Een schrikbarend resultaat moet ik u zeggen. Het zal ze letterlijk en figuurlijk een zorg zijn.

Niet hun probleem! Bovendien zijn ze niet bereid meer te betalen voor de verzorging van ouderen. Geen denken aan! Bovendien vinden zij het niet hun taak hier enige aandacht aan te besteden. Mijn vraag hoe zij zich de toekomst als senior voorstellen, werd abrupt van tafel geveegd. Wie dan leeft, wie dan zorgt! Ze zijn in ieder geval niet van plan, extra euro’s te betalen voor zorg, nu niet en ook niet in de toekomst.

Een bittere conclusie!

© Maydana

1 opmerking:

  1. Mooi opgebouwd Maydana! In het laatste gedeelte sla je de spijker op zijn kop! Veel mensen laten hun ouders gewoon stikken. Stank voor dank noemen we dat.

    BeantwoordenVerwijderen