Translate

30-05-2010

Je laatste glimlach

Een aantal maanden geleden had je besloten, dat je leven was geleefd. Geen gemopper, geen angst, alleen je eeuwige glimlach. Maanden voor je overlijden gaf je al in weinig woorden aan, dat het is genoeg was geweest. Negenentachtig prachtvolle jaren, zonder nare ziektes, ondanks de gewone ouderdomskwaaltjes, hadden van jou een heerlijke mens gemaakt, die altijd vrolijk en opgewekt was, en van klagen was geen sprake. De verpleging was dol op je en in drie talen vertelde je de mooiste herinneringen. Je eindigde altijd met de woorden – ik ben een gelukskind – een leven van veel mooie, maar ook minder mooie dingen. Je was een tevreden mens.
Kort vóór je overlijden werd je opgenomen in het ziekenhuis, en je glimlachte. Ik week weinig of niet van je bed en we waren nog even samen moeder en dochter. Je vertelde me dingen uit je leven, sommige wist ik al, maar andere kwamen als een verrassing. Ik hield je oude handen vast en kuste je voorhoofd. Teer als een gewond vogeltje lag je tussen de witte lakens. Op die bewuste zondagmorgen besloot je in alle eenzaamheid je ogen voor altijd te sluiten. Alleen, zonder mij! Stilte!

De laatste keer dat ik je zag, woonde de hemel al in je ogen, je was al half op weg, je laatste reis, naar dat verre land van morgen. Naar het glanzende licht van de ondergaande zon. Over bergen en dalen, naar de bron van eeuwig leven. Lieve Mam, ik wens je vlinders, bloemen en regenbogen, want de laatste keer dat ik je zag, altijd nog die stille glimlach.

Aanvaard deze reis naar al de dierbaren die ons al hebben verlaten en sluit ze in je armen.
Wij zullen je moeten loslaten en daar is heel veel liefde voor nodig. Wij proberen de leegte die je achterlaat, op te vullen, en vooral de herinneringen koesteren.

Laat je meedragen door de wind, luister naar het geruis van de zee, als wij allen je zullen begeleiden op de geplaveide weg van liefde en genegenheid.

Lieve allemaal, bedankt dat jullie aanwezig wilden zijn om in alle eenvoud afscheid te nemen van een heel bijzondere, markante, kleine, frêle vrouw.
Dank aan mijn dierbare vriend Thijs van Leer, die dit afscheid met zijn prachtige muziek een extra dimensie heeft gegeven.

I't s time to say goodby, één goede reis en laat je dragen door de wind, terug naar de kust!

© Maydana

5 opmerkingen:

  1. Zo mooi,zo intiem.Je weet meteen dat jouw ma een fijn mens was.Iemand met veel natuurlijke wijsheid,die dankbaar(eeuwige glimlach) alles aanvaardde wat zich op haar levenswandel aanbood,een gelukskind zoals ze zichzelf dan ook bewust en terecht noemde.De manier waarop jij haar nu loslaat,doet vermoeden dat ook jij bijzonder bent.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Karel... ik sluit me van harte bij je aan!Zo mooi en intiem...
    De laatste keer dat mijn moeder zag, woonde ze ook al met de hemel in haar ogen! Haar ogen zeiden.... ga maar even naar huis. Ik ging .... toen ik thuis was werd ik gebeld ... ze was gestorven, haar laatste reis..wilde ze alleen beginnen ... naar het glanzende licht van de ondergaande zon. Over bergen en dalen, naar de bron van eeuwig leven. Maydana mag ik jou woorden gebruiken.
    Lieve Mam, ik wens je vlinders, bloemen en regenbogen!!! Liefs Frederiek

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Alle door mij gebruikte woorden zijn voor onze moeders, die een plaats hebben gekregen op een paradijselijke weide van het eeuwige leven. Als zij ons verlaten,is het laatste stukje navelstreng verdwenen en voelen we de leegte in ons hart.

    Liefs maydana

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Vond het fijn om mijn moeder op deze manier toe te spreken! x

    liefs frederiek

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dank je wel voor deze woorden, ook aan mijn moeder.

    xx
    Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen