Je eigen einde!

Driekwart van de Nederlandse bevolking is voor gecontroleerde verstrekking van een zogenaamde euthanasiepil. Met deze pil - ook wel bekend als de pil van Drion - zouden ouderen een eind aan hun leven kunnen maken, als ze vinden dat het genoeg is geweest. Euthanasie is ondanks de wetswijziging strafbaar aan mensen die niet ongeneeslijk ziek zijn. Toch schijnt eenzaamheid, lichamelijke gebreken en het besef het leven geleefd te hebben vaak en redenen voor ouderen om een eind aan hun leven te willen maken. De Nederlandse euthanasiewetgeving verbiedt tot nu toe hulp bij zelfdoding, maar ook mensen die hun leven als afgerond zien, hebben geen recht op euthanasie.
Als recent voorbeeld is de hulp aan een hoogbejaarde vrouw in het verzorgingshuis Eugeria  in Almelo, waarbij de kinderen de stervenswens van hun moeder hebben vervuld. Onderzoek wijst uit dat 45% van de bevolking vindt dat zelfdodingshulp aan ouderen die niet ernstig ziek zijn maar wel levensmoe, niet langer strafbaar moet zijn. Overigens blijkt ook dat er veel passieve euthanasie plaatsvindt, evenals palliatieve sedatie.( het opzettelijk verlagen van het bewustzijn van de patiënt met de dood als gevolg). Maar het huidige kabinet is tegen verruiming van de euthanasiewet.
Wist u dat de firma Bayer de 'pil van Drion ' nu ook in een aardbeiensmaakje maakt?
 
Ondanks het verdwijnen van het taboe over zelfdoding is het voor de farmaceuticafabrikant nodig dat de markt voor suicidiva een nieuwe impuls krijgt Uit marktonderzoek blijkt dat het aantal aankopen van de 'oude kilpil' tegenvalt. De doelgroep schijnt te slinken. Met de pil van Drion in een aantal frisse smaken denkt Bayer vooral de jonge doelgroep beter te kunnen bereiken. Onlangs kwam Bayer in het nieuws toen het bedrijf een zoet alcoholhoudend zelfmoorddrankje uitbracht. Dit leidde tot veel protesten, daar het zoete dooddrankje vooral bij minderjarigen insloeg, terwijl alcohol toch al zo een groot probleem vormt bij jongeren. De pil van Drion in verschillende smaken komt op de markt onder de naam Werthers Letzte en voor diabetici Shortlife. In Zuidoost Azië zal het bedrijf Harikiribo de pil in het winkelschap zetten. Slaan de nieuwe producten aan, dan zal Bayer ook een magere linksdraaiende dieetyoghurt in handige afbreekbare meeneemverpakking voor de suïcidale consument introduceren. Natuurlijk is dit een broodje aapverhaal.
Vorig jaar pleegden in ons land 1.524 mensen zelfmoord. Het aantal zelfdodingen is bijna twee maal zo hoog. Met een betere preventie en meer gerichte zorg zijn er beslist levens te redden.
Euthanasie en zelfdoding liggen niet ver uit elkaar. Maar ouderen boven de 60 jaar zijn nog steeds het meest suïcidaal. De groep heeft vaker te maken met tegenslag in het leven, eenzaamheid en financiële problemen. Veel hoogbejaarden die niet ernstig ziek zijn, maar gewoon te moe om nog te willen leven zouden in staat moeten worden gesteld, gecontroleerd afscheid te mogen nemen, zeker ongeneeslijk zieken waar elke dag een kwelling is en niets meer met kwaliteit van leven heeft te maken. Laat ons kabinet in overweging nemen dat een verruiming van de euthanasiewet van groot belang is. De tragiek van de suïcidaliteit is de tragiek van het leven.

Maar neem het leven niet te serieus, je overleeft het toch niet!
 

© Maydana 

Navigatietereur

Afgelopen week moest ik naar een begrafenis. Hoewel het geen directe familie was, leek het mij gepast mijn gezicht te laten zien aan de achterblijvende familieleden. Nu waren de afgelopen maanden meer begrafenissen aan de orde dan gezellige feestjes. Ik bedacht ineens, mens dat is de leeftijd. Steeds meer familie, kennissen en vrienden verlieten deze aardbol, om hun ziel ter ruste te leggen in de armen van de eeuwige stilte.

Gezien het afscheid in een andere hoek van ons polderland plaatsvond, bedacht ik dat mijn navigatiemiep de beste was, om me de weg te wijzen naar een onbekend stukje Nederland.

Zoals een goede navigatie moet werken waren de nieuwste kaarten gedownload, had ik alle flitspalen laten opnemen, zodat ik niet gedachteloos een te zware voet zou krijgen. Dit soort van onverwachte gebeurtenissen leiden namelijk mijn aandacht af. Ik dacht steeds weer was die dag maar voorbij en zou ik me thuis te buiten kunnen gaan aan bankhangen.

Mijn “miep” met haar mooie zwoele stem bracht mij feilloos op de plaats van bestemming. Uiteraard was ik weer aan de late kant, gezien dit land gezegend is met een eeuwige file.

Welke tijd je ook kiest, hoe laat je ook weg gaat, en deze keer had ik echt extra tijd ingepland, blijkt het niet mogelijk te zijn om ergens op tijd te komen.

Ik parkeerde mijn auto schots en scheef op de twee laatste parkeerplaatsen en zag in mijn ooghoeken de afscheid nemers al staan. O, ja, mijn navigatiemiep! Ik stopte haar gauw in mijn jaszak, want heden ten dagen ben je zelfs op een parkeerplaats bij een crematorium niet gevrijwaard van dieven. Je kunt in een rouwadvertentie  het  adres niet eens vermelden, daar het dievengilde blijkbaar deze trieste gebeurtenissen als vrijbrief zien voor een klein bezoek aan uw huis, met alle gevolgen van dien.

Miep in mijn zak en rennen! Buiten adem vloog ik de aula binnen en bedacht, je moet toch  iets aan dat roken doen. Voordat je het weet lig jij ook hier naar de sterren te staren.

Jeetje, ik was de bloemen vergeten. Zachtjes sloop ik de aula weer uit, richting auto voor het boeket witte rozen. Opnieuw zette ik de spurt erin. Zachtjes deed ik de deur open en sloop op kousenvoeten naar binnen. De eerste spreker was al begonnen en de overledene werd geroemd om zijn goedaardigheid, zijn vriendelijkheid en zijn veel te vroege heengaan. Ik bedacht tijdens deze woorden, volgens mij is doodgaan altijd op een verkeerd tijdstip.

Er volgden nog wat sprekers en toen werd het stil. Stilte om afscheid te nemen van de overledene.

Behalve mijn navigatiemiep die blijkbaar de geest had gekregen en met zwoele stem riep:

‘Bestemming bereikt’.

@Maydana