Translate

27-09-2010

Ik ben het zat!

Boodschappen doen is bepaald niet mijn meest favoriete bezigheid. Eenmaal in de week moet ik eraan geloven, gewapend met algemene tegenzin en een te lang boodschappenlijstje verplaats ik me met een C0-2 vervuiler naar de supermarkt. Spastisch zoek ik naar een parkeerplaats, want blijkbaar gaat de hele stad boodschappen doen, als ik eindelijk besluit om mij te mengen tussen de wortelen, vleeswaren en brood. Op zich een expeditie, althans in mijn ogen. Maar goed, om de rest van de familie niet de hongerdood te laten sterven, blijft mij geen enkele keuze. Als ik de overvolle karretjes zie, denk ik met mijn simpele mind, wat zijn die mensen in vredesnaam van plan, het lijkt wel of ze voor een lange, koude winter inslaan of op overlevingstocht gaan. Zover ik weet zijn de grote supermarkten gewoon open op maandag, en sommige zelfs op zondag.


Parkeergeld

Afgezien van het feit dat ik een bloedhekel heb aan het doen van boodschappen, komt ergernis nummer twee nog eens om de hoek kijken. Als ik me uiteindelijk door alle gangen heb geworsteld, mijn boodschappenlijst afgewerkt en bij een overvolle kassa mijn tijd sta te verdoen, en mijn boodschappen minstens al tweemaal in mijn handen heb gehad, komt ergernis nummer twee om de hoek kijken.

Het betalen van parkeergeld. Elke keer verbaas ik me weer, hoeveel tijd ik blijkbaar nodig had om dat enorme bedrag op de display van de parkeerautomaat te rechtvaardigen. Dan moet ik nog als de donder zorgen om de voedselvoorraad in mijn auto te stouwen, om niet straks voor de slagbomen te staan, die mij dan vriendelijk, maar dringend verzoekt een geldige parkeerkaart te kopen. Blijkbaar heb ik weer staan tutten en is de tijd om naar buiten te rijden voorbij.

Oké, zo een stommiteit gebeurt je natuurlijk maar één keer, tegenwoordig gooi ik al eerste mijn boodschappen in de vervuiler en ga dan op mijn gemak naar de betaalautomaat. Ik zal ze leren!
Waarom moet ik eigenlijk als consument betalen om bij een grootgrutter mijn auto te parkeren?

Waarom schijnen gemeenten mij als burger een extra rib uit mijn lijf te willen snijden door het parkeergeld zo hoog te maken, dat iedere zin om naar de stad te gaan, me bij het binnenrijden van de parkeergarage al tegen staat.

Waar is de buurtwinkel van vroeger? De groenteman op de hoek, de Warme Bakker twee straten verder, en de slager waar ik op de fiets naar toe kon? Weg, opgeslokt door de grote supermarkten waar ik als consument verplicht ben mijn voedselvoorraad te kopen. Want de kleine zelfstandige is opgeslokt, met zijn keur van goede waren en klantvriendelijkheid.
Even een vriendelijk woord, gewoon omdat ze je goed kenden. Maar ook omdat je in de allerergste omstandigheden je auto gewoon kwijt kon, zonder duur parkeergeld.


Winkelcentra

Winkelcentra in diverse wijken bloeien op. Waarom? Omdat je de auto kwijt kunt zonder dat almachtige parkeergeld, omdat het kleinschalig is en hier en daar nog een vriendelijk woord komt uit de mond van een winkelbediende. De stad loopt leeg, parkeergarages eveneens, ik ben het zat en velen met mij, om de gemeente te blijven spekken. Laten we voorstanders worden van de terugkeer van onze buurtwinkels, of dicht bijzijnde winkelcentra. Want twee euro vijftig voor een uurtje parkeren is wat erg veel, en daar drink ik liever een espresso voor.



© Maydana

20-09-2010

Open brief aan dader!

Deze brief zul je misschien nooit lezen, maar de drang hem te schrijven kunnen ze niet langer onderdrukken. Er was teveel tijd voorbij gegaan voor dat ze de moed konden opbrengen, hun gevoelens aan het papier toe te vertrouwen.

Je hebt een groot stuk van vele levens vernietigd, achterlatend vol onmacht, agressie, intense woede en wraakgevoelens. Iedere vorm van leven had je uit hun lichamen weggezogen.

Teveel jaren van hun leven lagen in jouw handen. Je was hun schaduw, hun stalker! Je leefde in een fantasiewereld, die niets meer met de werkelijkheid had te maken. Als pathologische leugenaar leefde je in de jouw eigen gecreëerde wereld.

Maar je hebt meer mensen in je poel van verderf gestort. En nooit zul jij begrijpen wat je onschuldige hebt aangedaan. Je leefde van manipulatie, en die eeuwige ontkenning. Je zult  blijven ontkennen en iedere schuld verwijzen naar het land der fabelen.

Hoe kunnen ze in godsnaam verder leven met deze littekens, die hun zielen ontsieren. Hoe sterk moeten ze blijven om te kunnen overleven met deze zware last die jij op hun schouders hebt gelegd? Zonder enige vorm van spijt draafde je door hun leven, denkend dat jij slachtoffer bent van je eigen fantasieën. Je leeft je leven verder, je slachtoffer(s) achterlatend in wanhoop en verdriet, elke nieuwe dag en dag vol angst en wantrouwen.

Ze zou zich bevrijdt willen voelen van woede of wraakgevoelens. De onmenselijke lange jaren van ‘vluchten’ willen vergeten. Maar jij zult nooit kunnen begrijpen wat je slachtoffers hebt aangedaan door je gedrag, agressie, manipulatie en leugens. Ze willen jouw woorden vergeten; ik zal niet eerder rusten voordat een ieder kiest voor de vrijwillige dood. Maar eigenlijk waren ze al dood, geen gevoel, wereldvreemd, zich schuilhoudend voor jou.

Wat is er toch misgegaan in jouw leven? Waarom wilde je de levens van onschuldigen manipuleren? Waarom maak je levens van anderen tot een hel en zadel je ze op met schuldgevoelens.

Je ontneemt je slachtoffers de gelegenheid een harmonieus leven te leiden, je verminkt hun persoonlijkheid en ziel, ondermijnt hun eigenwaarde.

Slachtoffers hebben geen empathie. Ze kunnen niet vergeven, en vooral niet vergeten!

Maar voor jou komt ooit de dag des oordeels. Hopelijk zullen rechters meedogenloos over je oordelen, want je bent ziek in je hoofd, en een pathologische leugenaar.

Eens zul jij je moeten verantwoorden voor al dat leed wat je hebt aangericht, daar zijn alle slachtoffers van overtuigt.

Niemand mag levens van anderen zo manipuleren, zo intens misbruiken dat zij niet meer in staat zijn een normaal leven te kunnen en mogen leiden, zonder de eeuwige angst.

In naam van je slachtoffers…



© Maydana

17-09-2010

Open brief van Storms aan Matthijs

Beste lezer,
Na het tumult tussen Storms en Matthijs van Nieuwkerk, wil ik u graag de open brief laten lezen, die Storms één dag na de uitzending aan Matthijs heeft gestuurd. Zoals gewoonlijk draait één zaak als deze weer uit op een Vaderlandse soap met Storms en eega in de hoofdrol. Storms had het over integere journalistiek, van de oude stempel. Maakte van het vak journalist een ambtenaar en armoedzaaier, maar ook slecht geschreven stukken met veel fouten. Ik heb zijn Open Brief intens doorgelezen en kom tot de volgende conclusie, dat Storms niet veel beter is dan een ambtenaar,  maar sinds kort geen armoedzaaier meer, met fouten ten overvloede in de gepubliceerde brief in De Telegraaf.
Foei Storms, hoe durf je journalisten te betichten van slechte artikelen met fouten,  en wil je de wereld der journalisten verbeteren, begin bij jezelf.

© Maydana




OPEN BRIEF AAN MATTHIJS VAN NIEUWKERK n.a.v. DE UITZENDING DWDD d.d. 2010


Dag Matthijs,

Zelfs na een nachtje slapen ben ik nog boos over de poets die De Wereld Draait Door mij heeft gebakken. Het item met Jort en mij zou gaan over de 'Endemollisering' van de journalistiek een discussie tusssen mij en Jort Kelder over ondermeer het principe van het gebruik van anonieme getuigen. Maar het ontaardde iammer genoeg in een schreeuwpartij waar mijn vrouw de dupe van werd.

Natuurlijk is het ook deels mijn eigen schuld. Ik had beter niet als eerste voorbeeld het SM-verhaal in Quote moeten aanhalen. Zo kreeg Jort alle gelegenheid om Nina bij het gesprek te betrekken. Maar juist daar wringt de schoen waar het de handelwijze van de redactie van DWDD aangaat. Vooraf is namelijk uit ten treure met de redactie besproken dat Nina in de studio aanwezig zou zijn maar niet in de discussie betrokken zou worden. Dat er geen foto's van de cover uit Quote 'OHHHHH NINA' , geen afbeeldingen van het boek van Smit , geen opgestoken duimen zouden worden getoond; kortom de discussie zou tussen mij en Jort over de mores van de journalsitiek gaan.

Voor alle duidelijkheid: Ik heb DWDD niet gebeld om op TV te komen maar de redactie heeft mij naar aanleiding van het verhaal in Revu gebeld om bij jou aan tafel aan te zitten.

Bij het terugkijken van de schreeuwpartij valt onmiddellijk op dat Nina zo in beeld is gemanouvreerd dat zij vrijwel constant meekijkt met het gesprek aan tafel. Er wordt tenminste tien keer prominent op haar ingezoomed en de zaalmicrofoon staat al naast haar als Jort zich met veel bombarie direct tot Nina richt. Verder wisselen de beelden van de Quotecover, het boek van Smit en andere foto's van Nina in hoog tempo in het decor. De regie was klaarblijkelijk helemaal voorbereid op een confrontatie met Nina als middelpunt.

Dat doet dan toch de vraag rijzen in hoeverre er sprake is van een set-up. Een opzetje om Jort de gelegenheid te geven zijn puntjes te scoren om, zoals hij dat zelf zegt, 'het misselijk makende duo Storms' af te serveren. Ik was daar niet op voorbereid, dom. Het was naief van mij om te denken dat een programma als DWDD een integer journalistiek programma is.

Het beeld is ontstaan dat het duo Storms zich voor de camera's van DVDD heeft gewurmd om zijn ongenoegen over Jort cs te uiten.Nina zat tenslotte pontificaal op de eerste rij. Maar dat Nina op de eerste rij zat, was op verzoek van de redactie. Op maandag, de dag voor de uitzending, belde de redactrice of Nina wellicht een woordje zou kunnen doen over Salomon Burke. Van Huub van de Lubbe had zij gehoord dat Salomon op een privefeest van Nina had opgetreden. Nina vond dat een leuk idee omdat zij Huub en Salomon Burke geweldig vindt en stemde in om een bijdrage te leveren. Normaal gesproken zou zij achter in de zaal een plaatsje hebben gezocht maar nu moest zij vooraan op de bank plaatsnemen voor haar bijdrage aan het muziekitem.

Had ik maar niet zo naief geweest. Tijdens het terugkijken werd alles opeens duidelijk. Nina was zo geposteerd dat zij in het 'shot' van de pratende Kelder zat en de camera kon onopgemerkt de ene na de andere closeup maken. De setting was perfect geregisseerd voor de aanval van Kelder op Nina die in de laatse twee minuten plaatsvond. Het filmpje van Jort die een oproep doet aan anonieme getuigen om hun buurman te verraden werd maar niet vertoond. Omdat ik niet in toevalligheid geloof ben ik er van overtuigd dat wij in de luren zijn gelegd. In de dertig jaar dat ik met regelmaat in talkshows te gast bent, van Sonja barend tot Matthijs van Nieuwkerk, is mij zoiets nooit overkomen. Het onderwerp werd aangekondigd als 'de verloedering van de journalistiek'. De uitzending zelf is daarvan misshien wel het meest aansprekende voorbeeld.

In afwachting vn een reactie van jouw kant zoals je beloofde, met vriendelijke groet:

PIETER STORMS

bron Telegraaf

15-09-2010

Worldonline-ruzie

Gisterenavond was het spannend! FC Twente speelde tegen InterMilaan, met onze eigen hoofdkabouter Wesley in de hoofdrol, vind overigens dat kabouterdoelpunten voor de helft tellen, maar ik heb dan ook geen verstand van voetbal. Zover ik heb vernomen was het een geweldige wedstrijd, met een klein schoonheidsfoutje dat speler Mariga van Inter door frustratie een kopstoot uitdeelde aan speler Janssen van FC Twente. Nou ja, daar is overheen te komen!


Wat meer de aandacht trok was de online-ruzie in het programma De Wereld Draait Door. Veel bekeken, en gisteren was het buitengewoon spannend. Een ordinaire ruzie tussen Jort Kelder en Breekijzer Storms, met op de achtergrond zijn volgespoten Botox vrouw Nina Brink, pardon Storms.
Gezien het misschien overmatige Botox gebruik, was een plaats aan de tafel niet aan de orde, want enige verontwaardiging of andere emoties zijn niet meer af te lezen van haar gezicht. Het enige waar ze nog toe in staat was, was het wegduwen van de microfoon. Toch schattig dat bullebak Storms het opneemt voor zijn creditcardvrouwtje.

Storms had kritiek op de huidige journalistiek, ze waren niet integer, slecht onderzoek en ze schrijven maar wat. Voornamelijk ging zijn ongebreidelde woordenstroom over Jort Kelder, tafelheer van de avond! Zijn grootste grif was dat zijn Ninatje ooit als SM-meisje was betiteld. Eerlijk gezegd, zal het met worst wezen wat er achter de slaapkamerdeur van mevrouw Storms gebeurd. Zoiets, als voor kennisgeving aangenomen! Bovendien was dat al even geleden dat dit smeuïge verhaal naar buiten kwam. Oninteressant!

Om de uitzending toch een beetje op te pimpen, had de redactie bedacht dat een robbertje mondeling vechten tussen Jort en Pieter een aardige afwisseling zou zijn. Niet wetende dat Storms ná afloop van dit circus Jort nog een flinke klap zou verkopen. En Nina zou nog geroepen hebben, dat Jort een rat is. Vraag die rijst: doet Jort kelder aangifte? De zaak Eric Smit loopt op zijn einde, en is Jort Kelder nu het volgende object voor vervolging?

Onsmakelijk was ook het verwijt, dat Jort maatpakken droeg van drieduizend euro en zich verplaatste in een Maserati, volgens Storms kon een belegen journalist dat nooit verdienen en werd deze vakgroep uitgemaakt voor armoedzaaiers. Dus, hebben journalisten en Storms het ambacht journalistiek blijkbaar niet goed uitgevoerd. Nu begrijp ik ook dat hij met Nina is getrouwd. Laten we eerlijk zijn, zijn journalistieke kwaliteiten waren bepaald ook niet van hoog niveau. En wat let hem…Nina’s creditkaart kan hem niet beletten, zijn frustraties over maatpakken en dure bolides te verwezenlijken. Of houdt Nina de hand op de knip?

Het was een spannend avondje FCTwente, gelijk gespeeld, super! En de goedbedoelde discussie over goede en slechte journalistiek ging de mist in. Maar was uiterst vermakelijk, Storms de Golddigger, Nina het zielige botoxmeisje en Jort die zich weer goed had voorbereid.

Natuurlijk komt er weer kritiek betreffende Matthijs, die had moeten ingrijpen. Welnee, lekker laten doen die twee, het was onsmakelijke televisie en daar kijken we toch graag naar.

Gute Nacht Freunde, es ist Zeit für mich zu gehen, maar het knetterde en dat was een mooie afsluiting van de avond.



© Maydana

12-09-2010

Bezuinigingsdrift

Zo langzamer hand geloof ik in mijn eigen theorie dat dit land alle realiteitszin heeft verloren. Het is nog maar een klein stukje naar de "verdoemenis", decadent en verloren in hoogmoedswaanzin.
Het "bezuinigingsprogramma" is vooral uitgevoerd onder ouderen. Genoemde groep is niet meer in staat verantwoorde zorg te financieren, moeten dagopvang opzeggen in verband met te hoge kosten. Dus ophoepelen naar huis, want het geld is op.

Chronische zieken hebben geen recht meer op taxivergoeding, en medicijnen voor ernstige zieken worden niet meer vergoed, dus bezuiniging alom. Alleen als u blind bent, nierdialyse moet ondergaan, of een chemo-kuur, komt u misschien nog in aanmerking voor een vergoeding, hoewel ook hieraan al aardig wordt geknabbeld. Maar dit ligt volgens de Minister aan de zorgverzekeraars, en die werken met een "natte vinger". Een land in verval...

Natuurlijk, we leven in een crisis, dus moeten we allemaal ietsje inleveren. Maar moeten ouderen, chronisch zieken en terminale patiënten, verstoken blijven van hulp die ze zo hard nodig hebben? Blijkbaar wel, roept de politiek, want het AWBZ potje is leeg. Ziek zijn, ouder wordt, kanker krijgen en dood gaan, dat overkomt je. Daar vraag je niet om!

Zou dat potje niet zomaar leeg getrokken zijn door de overmatige geldzucht van de managers, de inefficiënte opgedragen werkdruk voor verpleging, en het eindeloze gezever op zinloze vergaderingen en het onnodige invullen van allerlei papierwerk. Een lijn waar mijn inziens driftig op bezuinigd zou kunnen worden.

Nee, dan het RIAGG. Willen hun cliënten na reizen, naar Marokko en Turkije om psychiatrische hulp te verlenen aan onze allochtone landgenoten. Een superidee van de directeur RIAGG. Hij betitelt dit als crisisgevallen. Ik vraag mij af of deze man lijdt aan een "teveel eurosyndroom”, maar altijd zin blijkt te hebben in snoepreisjes op kosten van de belastingbetaler. Nu heb ik toch al niet zo een hoge pet op van het instituut RIAGG, teveel geiten wollen sokken en zogenaamde hulpverleners. Wachtlijsten van hier tot Timboektoe, maar ze reizen wel onze "psychisch" in nood verkerende landgenoten achterna.

Volgens mij is het zo, maar ik kan me natuurlijk vergissen, als ik ziek ben ik welke vorm dan ook, verplicht ben thuis te blijven, al is het maar voor controle, want mede landgenoten mogen drie maanden naar land van herkomst. Maar nee, het RIAGG doet dat anders. Want ik zweer u, mocht u onder de categorie "psychisch ziek" vallen, geen hond die zich om u bekommert, laat staan dat het RIAGG u thuis zal bezoeken. Politiek doe iets, inzake deze waanideeën van het RIAGG en zorg in godsnaam dat onze ouderen, chronisch zieken, kankerpatiënten en terminaal zieken, de zorg krijgen waar ze recht op hebben. Ten slotte betalen we een macht aan AWBZ. Dit kabinet is een kabinet van oenen, die alleen maar het woord bezuinigen kennen in zijn ergste vorm. Bezuinigen is goed, zeker na het smijten met geld in vorige kabinetten, maar bezuinig daar waar het kan. Mogelijkheden genoeg! Maar niet voor diegene die deze niet kunnen missen, en laat dat RIAGG voor wat het is. Misschien een idee….Waarom bezuinigt u het RIAGG niet gewoon weg?


© Maydana

09-09-2010

Baron van Almelo tot Winterswijk

Onze adel wordt gediscrimineerd. De Rijksdienst voor het Wegverkeer wenst een adellijke titel niet meer te vermelden op het rijbewijs. Parepleau, wat een schande! Ten slotte dienen ze zich te onderscheiden van het klootjesvolk. Bij aanhouding wegens een verkeersovertreding zal de diender zich moeten bezinnen op een bekeuring als hij verneemt dat hij Baron of Barones is, vermeldt op het kentekenbewijs. Als lid van de Loge, Rotery en Lions mag men toch wel enig respect verwachten van het gewone klootjesvolk

Niet meer van deze van tijd, vindt de RDW. En wenst dit niet meer te vermelden en uiteindelijk heeft de rechter bepaald dat de titel wel degelijk enige ruimte, c.q. waarde, zal innemen op het adellijke kentekenbewijs.

Adellijk gezwets, denk ik dan maar. Je kunt je tijd verdoen met het lopen naar de rechter om je gelijk te halen voor zo één futiliteit, waarbij de rechter je in het gelijk stelt. Dat was te verwachten ten slotte ging het hier om een baron, Bert baron Van I, die zich beroept op artikel 5. Van de Wet op Adeldom en een Koninklijk Besluit uit 1822.

Je kunt je natuurlijk afvragen welk nut een dergelijke vermelding heeft. Als de baron de uitstraling mist van een adellijke, helpt een vermelding op het kentekenbewijs mijn inziens ook niet meer.

De aanpassing op het computersysteem voor dergelijke nonsens brengt enorme kosten met zich mee en de RDW is een publieke organisatie die zichzelf moet bedruipen.

Maar de uitspraak van de rechter dient te worden uitgevoerd,  al proef ik hier enige vriendjespolitiek, en zal de RDW zijn systeem dus moeten aanpassen. Misschien tijd voor vernieuwing wat betreft verouderde, verarmde adel. We leven in 2010 en hebben aan adel weinig of geen boodschap. Baron Bertje, nog even wachten, want aanpassingen als deze zitten er voorlopig nog niet in en gewoon je prent betalen, net als wij allemaal. Dat is pas klasse!



©maydana