Steeds mondiger
Afgelopen week hoorde ik over de radio een gesprek tussen een arts en een verslaggever. Het onderwerp was dat artsen door patiënten werden afgewezen. Dat de beroemde ‘klik ‘ niet aanwezig was en de behandeling c.q. gesprekken bijzonder stroef en onaangenaam verliepen. Dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn! Want een arts dient een vertrouwenspersoon te zijn, je gesprekspartner, zeker als het gaat om je gezondheid.
Enigszins verbaast hoorde ik dat meer dan de helft van de artsen een dergelijke situatie al eens heeft meegemaakt. Want ook een arts is geen ‘allemansvriendje ‘ en bovendien niet verplicht iedereen aardig te vinden, hetzelfde telt overigens ook voor patiënten. Mocht de communicatie tussen beide niet of gedeeltelijk op een slechte basis functioneren, dan lijkt het me duidelijk dit gewoon op tafel te gooien en te vragen naar een andere arts.
Want niemand is gebaad bij een slechte communicatie tussen beide, met alle consequenties.
Vreemd genoeg zijn het vooral vrouwelijke artsen die met deze problematiek te maken krijgen, er wordt door mannelijke patiënten getwijfeld aan hun deskundigheid. Ook donker uitziende artsen worden door patiënten als niet capabel gezien. Want zelfs anno 2010 blijken mannen totaal geen vertrouwen te hebben in een vrouwelijke arts. Ondanks het feit dat vrouwelijke artsen meestal met meer verve en betrokkenheid hun vak uitoefenen. Ook qua communicatie zijn vrouwelijke artsen beter. Mannen uit deze beroepsgroep hebben nog last van enige arrogantie en zien de patiënt als onderontwikkelde zielenpiet.
Nu heb ik persoonlijk niets tegen artsen, aardige mensen om een kop koffie mee te drinken. Als het nodig is een arts te consulteren, lijkt me wederzijdse acceptatie en begrip, het meeste vereiste. Wat is er op tegen om tegen een patiënt, of andersom tegen de arts te zeggen; ik betwijfel of wij elkaar liggen en het lijkt me beter om onenigheid te vermijden en me door te sturen naar een collega.
We worden tenslotte steeds mondiger en willen duidelijkheid, zonder op een doktershart te trappen.
Zoals je vrienden uitzoekt, waar je persoonlijke dingen mee deelt, eenzelfde criteria zou moeten gelden voor het uitzoeken van een huisarts of specialist. Maar je wordt verplicht gedumpt in een praktijk en als het vertrouwen en affiniteit er niet is, heb je als patiënt een probleem.
De chemie moet er zijn; dan vindt de arts het niet vervelend als u komt en het scheelt u een hoop stress en zweet in de wachtkamer.
Het radio-interview was een goede informatie en blijkbaar hebben artsen er weinig of geen problemen mee, als u hen duidelijk maakt dat van enige sympathie geen sprake is en u graag een andere arts wilt.
Tenslotte is geen mens, en artsen zijn ook mensen, één allemansvriend.
© Maydana
08-11-2011
29-10-2011
Stilte en twijfels 'Dag van stilte '
Twijfels, twijfelaar! Twijfels die telkens de kop opsteken, elke dag was een ‘twijfeldag ‘. Gedachtesprongen, chaos in je hoofd, het gevoel dat wilde ganzen je gedachten meenemen op hun lange reis naar het zuiden. Ze dragen de zware lasten op hun vleugels en nemen ze mee naar onbekende bestemming. Dat waren momenten van stilte in je hoofd!
Stilte waar je zo intens naar verlangt. Stilte die je koestert. Stilte van korte duur, verkracht door twijfels.
Twijfels, niet gevoelig voor enige tolerantie. Achterdocht die zegeviert en het leven maakt tot een dal vol onzekerheid. De cipressen, weelderig groeiend in het dal, de zachte bries die de takken langzaam heen en weer laat bewegen, nemen twijfels niet weg.
Misschien schudden zij hun wijze kronen, bijna tot de hemel reikend, gevoed door de altijd schijnende zon. Stilte, voor de eeuwige twijfelaar! Zouden de weelderig gevormde heuvels, zo groen als in het paradijs je twijfels kunnen wegnemen, je laten genieten van hun stilte? Of overheerst je onzekerheid en besluiteloosheid?
De warme zon prikkelt je huid. Even voel je verhevenheid boven alle twijfels. Dan weer stilte in je hoofd!
Beelden van lang vervlogen tijden, toen je speelde op groene weiden, zonder twijfels in eindeloos genot. Je karakter nog niet misvormd door het lijden des levens. De warme mantel die je omarmt, de strelende handen, de kus van liefde en vertrouwen.
Twijfel is de vestibule, waar men door heen moet gaan, om binnen te komen in de tempel van wijsheid.
© Maydana
Stilte waar je zo intens naar verlangt. Stilte die je koestert. Stilte van korte duur, verkracht door twijfels.
Twijfels, niet gevoelig voor enige tolerantie. Achterdocht die zegeviert en het leven maakt tot een dal vol onzekerheid. De cipressen, weelderig groeiend in het dal, de zachte bries die de takken langzaam heen en weer laat bewegen, nemen twijfels niet weg.
Misschien schudden zij hun wijze kronen, bijna tot de hemel reikend, gevoed door de altijd schijnende zon. Stilte, voor de eeuwige twijfelaar! Zouden de weelderig gevormde heuvels, zo groen als in het paradijs je twijfels kunnen wegnemen, je laten genieten van hun stilte? Of overheerst je onzekerheid en besluiteloosheid?
De warme zon prikkelt je huid. Even voel je verhevenheid boven alle twijfels. Dan weer stilte in je hoofd!
Beelden van lang vervlogen tijden, toen je speelde op groene weiden, zonder twijfels in eindeloos genot. Je karakter nog niet misvormd door het lijden des levens. De warme mantel die je omarmt, de strelende handen, de kus van liefde en vertrouwen.
Twijfel is de vestibule, waar men door heen moet gaan, om binnen te komen in de tempel van wijsheid.
© Maydana
26-10-2011
Televizier-ring!
Wat een commotie om zo een foeilelijke ring! Je wilt hem toch niet voor niks hebben. Blijkbaar denkt onze TV-koning Bert van der Veer daar anders over, en kon hij zijn teleurstelling nauwelijks verbergen, zag ik bij Pauw&Witteman. Ondanks zijn lengte een bijzonder kinderachtig kereltje. Nu vind ik dat hele gedoe van die Televizier-ring al sowieso tien keer niets, want het hele televisiewereldje bestaat alleen maar door de gratie van de kijker, dus door kijkcijfers. En als ik het goed begrepen heb, zijn deze zelfs niet belangrijk, als het om winnen gaat. Al die zogenaamde Tv-koningen moeten dat maar eens goed beseffen.
Ach, nou heeft Bertje een beetje vervelend gedaan tegen Johan Derksen of andersom, aan de tafel bij Pauw&Witteman. Maar tegen deze bijdehante langharige puber moet je van goede huizen komen, wil je het verbaal winnen. En daar hebben ze in Hilversum geen kaas en kaviaar van gegeten. Huren ze een tachtig jarige dame in als Mies Bouwman,om voor te lezen wie er gewonnen heeft.Die blijkbaar zo geschrokken van de uitslag, dat ze via de achterdeur per direct het pand heeft verlaten. Waarschijnlijk met in haar achterhoofd de gedachte; u valt me tegen Nederlandse stemmers! Zoals de meesten uit de wereld van glitter en glamour! Maar een ding staat vast, Derksen had de avond van zijn leven!
Voetbal-International
Ik houd niet van voetbal, dus ben ik geen vaste kijker van dit programma. Maar gezien mijn huisgenoten meestal een lachkramp krijgen van dat viertal, voornamelijk Derksen ,krijg ik als achterhoede sommige dingen ongewild mee. Eerlijk gezegd, vraag ik me soms af hoe het mogelijk is, dat vier volwassen mannen zo kinderachtig kunnen zijn. Ik schaar dit programma maar onder de noemer - Late night Kindergarten -. Maar dat neemt niet weg, dat de kijker in deze heeft beslist, en dat de nepwereld Hilversum dit dient te respecteren.
De poppenkast van Hilversum in mineur! Misschien had die vroegere ‘Goedemorgen Nederland’ Martijn Krabbe de prijs in de wacht zullen slepen? Of een andere RTL- coryfee?
Maar dat vond stemmend Nederland dus niet! Zij gingen voor het onvolwassen,langharig ruziemakende viertal.
Dat is humor in deze barre tijden.
Johan Derksen
Wat wel grappig was, dat alle aanwezige suffe glamour – boys en girls de Televizier-ring blijkbaar als het ultieme beschouwen, en niet doorhebben dat het publiek deze egotripperij allang door heeeft, en ze Bertje inclusief aanhang misschien wel helemaal niet meer serieus nemen. Zo ver ik deze kwestie bekijk, was Derksen de enige die deze poppenkast niet serieus heeft genomen. Niet alle poespas van RTL leidt tot succes, Bertje van de Veer. Ook een zelfbenoemde nepkoning valt soms van zijn troon. En dat waarschijnlijk tot vreugde en leedvermaak van een langharige cynicus met rode schoenen.
En nu?
Nu zit Johan Derksen met die foeilelijke ring te kijken en geniet meer van alle aandacht die hij nu krijgt,zeker omdat televisiemakend Hilversum hem dit zo misgunt.
Nou schijnt ons Bertje geopperd te hebben dat de telling moet worden overgedaan. Dat er dan misschien ineens een andere telling uitkomt, en Derksen de ring moet teruggeven. Dan lacht die langharige, rode schoenendrager zich helemaal een bult. Ja, zo zit Hilversum in elkaar beste kijker en lezer, mocht u dat nog niet zijn opgevallen. Een grote blinkende nepwereld!Bertje, je hebt je gedragen als een loser.
Een ding is zeker, u mag volgend niet meer stemmen als het aan Bertje ligt. Dat willen ze gezellig onder elkaar houden. Dan weten we zeker dat deze loser een prijs in de wacht sleept.
Lees ik vandaag in de Telegraaf, dat Bertje met de dood is bedreigd. Als dat zo is, heeft dat niet mijn goedkeuring. Maar kan me niet aan de indruk onttrekken, dat Bertje dit als PR gebruikt, om zijn afgang bij Pauw&Witteman enigszins te compenseren.
Misschien dat er nog eens een prijs komt voor de meest arrogante en betweterige mediaman, geloof me Bertje, je hebt onmiddellijk prijs en daar hoeft geen publiek voor te stemmen.
© Maydana
Ach, nou heeft Bertje een beetje vervelend gedaan tegen Johan Derksen of andersom, aan de tafel bij Pauw&Witteman. Maar tegen deze bijdehante langharige puber moet je van goede huizen komen, wil je het verbaal winnen. En daar hebben ze in Hilversum geen kaas en kaviaar van gegeten. Huren ze een tachtig jarige dame in als Mies Bouwman,om voor te lezen wie er gewonnen heeft.Die blijkbaar zo geschrokken van de uitslag, dat ze via de achterdeur per direct het pand heeft verlaten. Waarschijnlijk met in haar achterhoofd de gedachte; u valt me tegen Nederlandse stemmers! Zoals de meesten uit de wereld van glitter en glamour! Maar een ding staat vast, Derksen had de avond van zijn leven!
Voetbal-International
Ik houd niet van voetbal, dus ben ik geen vaste kijker van dit programma. Maar gezien mijn huisgenoten meestal een lachkramp krijgen van dat viertal, voornamelijk Derksen ,krijg ik als achterhoede sommige dingen ongewild mee. Eerlijk gezegd, vraag ik me soms af hoe het mogelijk is, dat vier volwassen mannen zo kinderachtig kunnen zijn. Ik schaar dit programma maar onder de noemer - Late night Kindergarten -. Maar dat neemt niet weg, dat de kijker in deze heeft beslist, en dat de nepwereld Hilversum dit dient te respecteren.
De poppenkast van Hilversum in mineur! Misschien had die vroegere ‘Goedemorgen Nederland’ Martijn Krabbe de prijs in de wacht zullen slepen? Of een andere RTL- coryfee?
Maar dat vond stemmend Nederland dus niet! Zij gingen voor het onvolwassen,langharig ruziemakende viertal.
Dat is humor in deze barre tijden.
Johan Derksen
Wat wel grappig was, dat alle aanwezige suffe glamour – boys en girls de Televizier-ring blijkbaar als het ultieme beschouwen, en niet doorhebben dat het publiek deze egotripperij allang door heeeft, en ze Bertje inclusief aanhang misschien wel helemaal niet meer serieus nemen. Zo ver ik deze kwestie bekijk, was Derksen de enige die deze poppenkast niet serieus heeft genomen. Niet alle poespas van RTL leidt tot succes, Bertje van de Veer. Ook een zelfbenoemde nepkoning valt soms van zijn troon. En dat waarschijnlijk tot vreugde en leedvermaak van een langharige cynicus met rode schoenen.
En nu?
Nu zit Johan Derksen met die foeilelijke ring te kijken en geniet meer van alle aandacht die hij nu krijgt,zeker omdat televisiemakend Hilversum hem dit zo misgunt.
Nou schijnt ons Bertje geopperd te hebben dat de telling moet worden overgedaan. Dat er dan misschien ineens een andere telling uitkomt, en Derksen de ring moet teruggeven. Dan lacht die langharige, rode schoenendrager zich helemaal een bult. Ja, zo zit Hilversum in elkaar beste kijker en lezer, mocht u dat nog niet zijn opgevallen. Een grote blinkende nepwereld!Bertje, je hebt je gedragen als een loser.
Een ding is zeker, u mag volgend niet meer stemmen als het aan Bertje ligt. Dat willen ze gezellig onder elkaar houden. Dan weten we zeker dat deze loser een prijs in de wacht sleept.
Lees ik vandaag in de Telegraaf, dat Bertje met de dood is bedreigd. Als dat zo is, heeft dat niet mijn goedkeuring. Maar kan me niet aan de indruk onttrekken, dat Bertje dit als PR gebruikt, om zijn afgang bij Pauw&Witteman enigszins te compenseren.
Misschien dat er nog eens een prijs komt voor de meest arrogante en betweterige mediaman, geloof me Bertje, je hebt onmiddellijk prijs en daar hoeft geen publiek voor te stemmen.
© Maydana
21-10-2011
Rescensie La Conquête Tineke Show
DVD: La conquête
Maydana Char uit Almelo bekeek voor Tineke de film La Conquête. Doe mee en maak kans op de dvd, zodat u zelf ook kunt oordelen over de film over de verovering van de macht door Nicolas Sarkozy.
Beluister het fragment:U kunt de film La Conquête winnen!
Trailer La Conquête (Engels ondertiteld)
http://youtu.be/b7N5iyX86xo
25-09-2011
Radiointerview 24 september 2011
Paul Zornig Show
Een vol uurtje kwebbelen over het onderwerp 'is er nog leven na 50-plus', zeker weten!!!!
Zijn er nog dromen? Zeker weten!
© Maydana
http://www.paulzornig.nl/luister.html (afl-28)
Zijn er nog dromen? Zeker weten!
© Maydana
http://www.paulzornig.nl/luister.html (afl-28)
17-09-2011
16-08-2011
Paul Zornig Show 23 juli 2011
Met je hoofd in de wolken!
Über denn Wolken, kan die Freiheit grensenlos sein, zong Reinhard Mey in mijn jonge jaren. Dit gevoel overspoelde me toen ik enige dagen geleden vertrok, om mijn opdracht af te maken, die in juni j.l. wegens omstandigheden moest worden afgebroken. Mijn opdrachtgever had een huis voor me gehuurd, en vol goede moed vertrok ik uit het polderland, richting Parel van de Black Forrest, om foto’s te maken van de mooiste plekjes.
“Miepje”van de navigatie leidde me feilloos naar het opgegeven adres. Hoger, en hoger werd het bergpad, met naast me, een eindeloze afgrond. Even had ik het gevoel, dat ik richting Hemelse poort werd genavigeerd. De weg werd smaller en smaller, en mijn oog nam een hutje waar, midden op een Alm, waar koeien met immense klokken, het ritme van de regen aangaven. Want het regende pijpenstelen! Waarschijnlijk heeft mijn opdrachtgever gedacht, ik wil natuurfotografie, dan zul je ook in de natuur wonen. De regen en mist wegdenkend, zou het inderdaad bij mooi weer een hemels plekje zijn. De Zonnegod had het laten afweten en de nijdige regenduiveltjes zou me wel leren. Oké, ben niet voor een gat te vangen, dus aan de slag.
Reinhard Mey had gelijk, “Boven de wolken, kan de vrijheid grenzeloos zijn”, maar dit was wel echt richting Hemel en ik begreep ineens de groet “Grüss Gott, want dan ben je heel dichtbij. Ik ontwikkelde ter plaatse een Heidisyndroom, en vroeg me af wanneer de bekende Peter mij een bezoekje zal brengen.Voorlopig waren de koeien een aangenaam gezelschap, de kippen kakelden en iedere morgen werd ik eigenaar van veel verse eieren.
De mist omringde mijn hutje, de wolken dreven in razende snelheid richting Italië en de regenduivels waren nog steeds boos. Het houtvuur knetterde en de koeienbellen werden mijn wekker, maar een ochtend in de bergen, omringd door mist, blijft toch een belevenis.
Mocht u ooit het idee hebben, hier op vakantie te gaan en uw thuisblijvers een kaartje te sturen, denk dan aan mij, want veel van die foto’s zijn van mijn hand en verblijden uw achterblijvers.
Deze “Heidi” worstelt zich nog maar een paar dagen door de mist, maar geniet toch van de vrijheid der wolken. Tot gauw, in het Hollandse polderland!
© maydana de Paul Zornig Show Radio Apeldoorn
Abonneren op:
Posts (Atom)