Voordat jij een oordeel over mij en mijn leven wilt vellen,
Trek eerst maar eens mijn schoenen aan en loop die lange weg
Loop door al die kronkelpaadjes, door die donkere straten,
Dan pas voel je mijn verdriet, beleef je mijn intense pijn,
loop al die jaren die ik al ging.
Struikel over elke steen, waar ik over gestruikeld ben
Maar altijd weer ben opgestaan
Loop precies dezelfde weg, die ik moest gaan
Pas dan, kun jij over mij oordelen!
Maydana
Je vergist je, zelfs dan nog steeds niet, wie is wie dat hij of zij kan oordelen over de pijn van een ander?
BeantwoordenVerwijderenWeet je, al leg je de weg van je verdriet stap voor stap uit, milimeter na milimeter en van minuut tot minuut, dan nog is een oordeel onmogelijk.