U hebt vast ook wel eens het gevoel dat u dringend advies nodig heeft van uw huisarts.
De kwaal waar u eigenlijk geen aandacht aan wilde schenken, verergerd zich en blijkt een bezoek aan de huisarts noodzakelijk.
Natuurlijk valt u dan buiten de afspraakuren, want die zijn vanaf 9.30 uur tot 10.00 uur en een telefoontje naar de assistente resulteert in het antwoord, vandaag geen mogelijkheid tot consult! Op zo een moment vraag ik me altijd af waarom ik eigenlijk bel, want ik kan me nooit aan de indruk onttrekken dat ze me wil afschepen met Paracetamol.
Natuurlijk is een afspraak op diezelfde dag onmogelijk, maar morgen kan het laat in de middag. Ondertussen zit je te worstelen met je probleem en je merkt dat je kwaaltje steeds erger wordt en de gedachte dat je nog een nacht en meer dan een halve dag er mee zit, maken je al gauw tot hypochonder.
Maar je denkt slim te zijn, afgepoeierd door de assistente, wacht je geduldig tot het 17.00 uur is. Je rijdt naar de Huisartsenpost, waar drie supermeiden koffie zitten te drinken en je geen blik waardig keuren.
Ondertussen is een kwartier vergaan. Mevrouw, heeft u een afspraak! Nee, ik kom net van mijn huisarts maar kon niet meer worden geholpen. Dus, kom ik maar hier na toe.
‘Dat gaat zomaar niet’, zei ze beslist, zo te zien kan u daar best mee wachten tot morgen. Ik keek haar doordringend aan en voelde een soort van agressie opkomen. Inmiddels waren er twee artsen de assistentenkamer binnen gekomen met uiteraard koffie in hun handen, dus niet aan het werk.
Ja, maar het zit vlak bij mijn ogen en is helemaal dik, het doet pijn en ik vraag alleen maar of iemand er even naar wil kijken. Vijf minuutjes, meer vraag ik niet. ‘Regels zijn regels’, zei ze pinnig. Natuurlijk, dat was ik even vergeten, dit land bestaat uitsluitend uit regels en artsen zijn geen artsen meer, maar ambtenaren die werken van 9.00 tot 17.00 uur en daarna niet meer bereikbaar. Wel te verstaan topambtenaren met een riant salaris.
• Waarom geloof ik toch niet meer in een roeping, maar uitsluitend aan de gedachte van een dikke bankrekening.
• Vergeten deze dat zij op kosten van de gemeenschap hun ellenlange studie konden afronden en dat zij een eed hebben afgelegd, mensen te helpen met hun opgedane kennis.
• Constaterend komt het er op neer dat de assistente met een kleine opleiding u duidelijk maakt, dat veel drinken en een paar paracetamol wonderen kunnen verrichten.
Ziektes en narigheid met uw gezondheid komen niet altijd in hun tijd en soms kun wil je gewoon niet wachten en verlang je enige aandacht, want daar heb je recht op. Nu wil ik niet terugkomen op de goede oude tijd, maar toen waren artsen nog artsen, begaan met hun patiënten en altijd stand-by.
Bovendien kom ik uit een verwenland wat gezondheidszorg betreft, en is het behoorlijk wennen aan een dergelijke policy.
Het lijkt wel of je hier dood en nog net niet begraven moet zijn, willen de heren in actie komen. Als dit gezondheidszorg moet zijn waar Den Haag zo trots op is, kan het mij gestolen worden en hoop ik nooit zeer acuut iets te mankeren, want je bent overgeleverd aan assistentes en een afspraaktelefoon.
©maydana
Posts tonen met het label assistenten. Alle posts tonen
Posts tonen met het label assistenten. Alle posts tonen
15-06-2010
07-06-2010
Assistent huisarts niet capabel voor diagnose
Eindelijk wordt er eens iets aan gedaan! Huisarts assistenten worden aangepakt wegens het niet capabel zijn voor het inschatten van problemen waar een patiënt over belt. De ergernis van patiënten loopt hoog op, als men consequent te horen krijgt, belt u morgen maar of neemt u 3 paracetamol. Het wondermiddel bij uitstek. Afspraak maken is een hels karwei, want telefonisch is het nauwelijks mogelijk om een afspraak af te dwingen. De telefoon is voortdurend bezet en het kost je op zijn minst een halve vrije dag met als resultaat zero.
Als men eindelijk contact heeft staat een stem in je oren te toeteren, dat de huisarts niet aanwezig is en men het de volgende dag opnieuw kan proberen. Het is een van de grootse ergernissen op de lijst.
Huisartsen worden afgeschermd en je hebt het maar te doen met de ‘diagnose ‘ van de assistente. Ook de intelligente vraag; ‘Wat denkt u wat u hebt ‘ is een bron van ergernis. Tenslotte bel je niet voor een afspraak als je zelf zou weten wat je mankeert. Overbodige vraag, die kant nog wal raakt. Bovendien hebben deze dames zich een hiërarchie aangemeten, waar het onmogelijk is voor een normaal mens door te dringen, over de ernst van je telefoontje en de noodzakelijkheid om een afspraak te willen maken de arts. Telkens loop je tegen een soort van ‘Berlijnse betonmuur ‘aan. Bovendien verdenk ik de dames ervan dat zij de telefoon naast de haak leggen. Neem je de moeite om naar de praktijk te rijden en face tot face een afspraak te forceren, kun je rekenen op een niet misverstaan verwijt. Dat zijn de praktijken van huisartsen anno 2008.
Dat er soms “ misbruik” wordt gemaakt van een consult, zal altijd blijven, maar in 98% van de gevallen zullen patiënten niet zomaar bellen. De huisartsen assistente kan ondanks haar gedegen opleiding nooit een ‘echte huisarts ‘vervangen. Zij heeft de taak van administratie te voeren en de telefoon te beantwoorden, de agenda bijhouden en misschien herhaalrecepten uit te printen. Kleine taken als bloeddrukmeting, oren uitspuiten, verband verwisselen, bloed prikken enz. behoren tot haar pakket. Niet meer en niet minder! Een diagnose verwacht ik van een arts. Tijd voor een gedegen reorganisatie en het gevoel van weer een echte ‘ouderwetse ‘huisarts.
© Maydana
Als men eindelijk contact heeft staat een stem in je oren te toeteren, dat de huisarts niet aanwezig is en men het de volgende dag opnieuw kan proberen. Het is een van de grootse ergernissen op de lijst.
Huisartsen worden afgeschermd en je hebt het maar te doen met de ‘diagnose ‘ van de assistente. Ook de intelligente vraag; ‘Wat denkt u wat u hebt ‘ is een bron van ergernis. Tenslotte bel je niet voor een afspraak als je zelf zou weten wat je mankeert. Overbodige vraag, die kant nog wal raakt. Bovendien hebben deze dames zich een hiërarchie aangemeten, waar het onmogelijk is voor een normaal mens door te dringen, over de ernst van je telefoontje en de noodzakelijkheid om een afspraak te willen maken de arts. Telkens loop je tegen een soort van ‘Berlijnse betonmuur ‘aan. Bovendien verdenk ik de dames ervan dat zij de telefoon naast de haak leggen. Neem je de moeite om naar de praktijk te rijden en face tot face een afspraak te forceren, kun je rekenen op een niet misverstaan verwijt. Dat zijn de praktijken van huisartsen anno 2008.
Dat er soms “ misbruik” wordt gemaakt van een consult, zal altijd blijven, maar in 98% van de gevallen zullen patiënten niet zomaar bellen. De huisartsen assistente kan ondanks haar gedegen opleiding nooit een ‘echte huisarts ‘vervangen. Zij heeft de taak van administratie te voeren en de telefoon te beantwoorden, de agenda bijhouden en misschien herhaalrecepten uit te printen. Kleine taken als bloeddrukmeting, oren uitspuiten, verband verwisselen, bloed prikken enz. behoren tot haar pakket. Niet meer en niet minder! Een diagnose verwacht ik van een arts. Tijd voor een gedegen reorganisatie en het gevoel van weer een echte ‘ouderwetse ‘huisarts.
© Maydana
16-05-2010
Oververmoeide arts-assistent
Minister Klink is bepaald niet één van mijn favorieten, maar in de kwestie teveel verdienende medische specialisten, kan hij op mijn steun rekenen. Deze groep verdiend tegen de klippen op. Nou ja, verdienen is een groot woord, ze graaien het bij elkaar. Inkomsten die variëren tussen euro 500.000 en een miljoen, schijnen normaal te zijn. Is dit niet ver boven de Balkenende norm?
Wat nog veel schrijnender is, dat de in opleiding zijnde artsenassistenten, die te veel uren draaien, terwijl de heren specialisten thuis zitten of op de golfbaan hun vertier zoeken. Wel bereikbaar, maar niet aanwezig! Daarom lopen de diensten door de artsenassistenten op tot 80 uur per week, met als gevolg, oververmoeidheid. Dat er bij het stellen van een juiste diagnose soms tragische vergissingen worden gemaakt, zal iedereen duidelijk zijn. Gelooft u mij, ik spreek uit ervaring. De heren specialisten zijn meer afwezig, dan aanwezig. Het zijn artsen in opleiding en men mag toch verwachten dat een doorgewinterde specialist de zaak in de gaten houdt en de arts-assistent back-up geeft, want dat is toch de bedoeling van de opleiding. Bovendien ontvangen deze assistenten een minimaal salaris, in geen enkele verhouding tot het werk en de verantwoording die zij dienen en moeten nemen. De tijd dat men een arts klakkeloos geloofde, heeft zijn beste tijd gehad. Nederlanders worden steeds slimmer en bovendien dient men ongeveer een studie medicijnen achter de rug te hebben om vooral goed op zich zelf te kunnen passen, mocht men onverhoopt in de handen vallen van onze medici.
Het woord arts-assistent zegt het al; assistent, dus assisteren, onder leiding een doorgewinterde medicus, die met argusogen let op de verrichtingen en diagnoses. Uiteindelijk hebben we te maken met mensen, hun leed en pijn, die verwachten dat men met uiterste precisie werkt en diagnosteert. Dat specialisten mogen best het nodige verdienen, maar als patiënt mag men verlangen dat deze specialisten dan ook aanwezig zijn en niet de boel de boel laten en arts-assistenten laten opdraaien met werktijden van 80 tot 90 uur per week.
Het ergste is nog dat de arts-assistenten zich nauwelijks durven te verweren tegen een dergelijke slavendrijverij. Bang voor hun baantje, bang voor de specialist. Het begint al bij de huisarts, de assistente bepaald of u een afspraak met de arts kunt maken, of dat een simpele Paracetamol voldoende is. Bovendien prefereert een arts tegenwoordig een soort van kantoorbaan, dus bijna nooit aanwezig.
Beseft u wel, dat de waanzinnig hoge beloningen voor afwezigheid door u worden betaald via de steeds maar stijgende kosten van de zorgverzekering. Klink mag in deze van mij het mes erin zetten, en betalingen navenant prestatie zeker een optie is. Maar ook de aanwezigheid van een specialist dient beter te worden geregeld en moet ook worden meegnomen in het pakket maatregelen.
Kijk naar de ons omringende landen, zoals Duitsland en België, waar arts-assistenten daadwerkelijk assisteren en hun kunde verbeteren door dagelijks te worden begeleid door de specialist in kwestie. Deze draait net zoveel uren. Klink dient in te grijpen en dit soort van ontoelaatbare hoge vergoedingen voor het niet aanwezig zijn, te stoppen.
Als ik kijk naar het gepruts en de talloze valse beloften in de afgelopen jaren, om nog maar te zwijgen over de jarenlange geldverspilling aan bodemloze putten zoals integratie (lees: segregatie), dat als smeerolie dient voor allerhande subsidiepotten. Wellicht kan Klink zich eveneens nuttig maken, door eens te beginnen met het aanpakken van topsalarissen in de Tweede Kamer en de absurd hoge inkomens van plaatjesdraaiers en zij die achter een balletje aanhollen. Geheid dat dit ten goede komt aan de algemene volksgezondheid; míjn bloeddruk zal dan in ieder geval al een stukje lager worden.
© Maydana
Wat nog veel schrijnender is, dat de in opleiding zijnde artsenassistenten, die te veel uren draaien, terwijl de heren specialisten thuis zitten of op de golfbaan hun vertier zoeken. Wel bereikbaar, maar niet aanwezig! Daarom lopen de diensten door de artsenassistenten op tot 80 uur per week, met als gevolg, oververmoeidheid. Dat er bij het stellen van een juiste diagnose soms tragische vergissingen worden gemaakt, zal iedereen duidelijk zijn. Gelooft u mij, ik spreek uit ervaring. De heren specialisten zijn meer afwezig, dan aanwezig. Het zijn artsen in opleiding en men mag toch verwachten dat een doorgewinterde specialist de zaak in de gaten houdt en de arts-assistent back-up geeft, want dat is toch de bedoeling van de opleiding. Bovendien ontvangen deze assistenten een minimaal salaris, in geen enkele verhouding tot het werk en de verantwoording die zij dienen en moeten nemen. De tijd dat men een arts klakkeloos geloofde, heeft zijn beste tijd gehad. Nederlanders worden steeds slimmer en bovendien dient men ongeveer een studie medicijnen achter de rug te hebben om vooral goed op zich zelf te kunnen passen, mocht men onverhoopt in de handen vallen van onze medici.
Het woord arts-assistent zegt het al; assistent, dus assisteren, onder leiding een doorgewinterde medicus, die met argusogen let op de verrichtingen en diagnoses. Uiteindelijk hebben we te maken met mensen, hun leed en pijn, die verwachten dat men met uiterste precisie werkt en diagnosteert. Dat specialisten mogen best het nodige verdienen, maar als patiënt mag men verlangen dat deze specialisten dan ook aanwezig zijn en niet de boel de boel laten en arts-assistenten laten opdraaien met werktijden van 80 tot 90 uur per week.
Het ergste is nog dat de arts-assistenten zich nauwelijks durven te verweren tegen een dergelijke slavendrijverij. Bang voor hun baantje, bang voor de specialist. Het begint al bij de huisarts, de assistente bepaald of u een afspraak met de arts kunt maken, of dat een simpele Paracetamol voldoende is. Bovendien prefereert een arts tegenwoordig een soort van kantoorbaan, dus bijna nooit aanwezig.
Beseft u wel, dat de waanzinnig hoge beloningen voor afwezigheid door u worden betaald via de steeds maar stijgende kosten van de zorgverzekering. Klink mag in deze van mij het mes erin zetten, en betalingen navenant prestatie zeker een optie is. Maar ook de aanwezigheid van een specialist dient beter te worden geregeld en moet ook worden meegnomen in het pakket maatregelen.
Kijk naar de ons omringende landen, zoals Duitsland en België, waar arts-assistenten daadwerkelijk assisteren en hun kunde verbeteren door dagelijks te worden begeleid door de specialist in kwestie. Deze draait net zoveel uren. Klink dient in te grijpen en dit soort van ontoelaatbare hoge vergoedingen voor het niet aanwezig zijn, te stoppen.
Als ik kijk naar het gepruts en de talloze valse beloften in de afgelopen jaren, om nog maar te zwijgen over de jarenlange geldverspilling aan bodemloze putten zoals integratie (lees: segregatie), dat als smeerolie dient voor allerhande subsidiepotten. Wellicht kan Klink zich eveneens nuttig maken, door eens te beginnen met het aanpakken van topsalarissen in de Tweede Kamer en de absurd hoge inkomens van plaatjesdraaiers en zij die achter een balletje aanhollen. Geheid dat dit ten goede komt aan de algemene volksgezondheid; míjn bloeddruk zal dan in ieder geval al een stukje lager worden.
© Maydana
Abonneren op:
Posts (Atom)