Nespresso-gevoel

Nespresso-gevoel

 

Al heel wat jaren ben ik in het bezit van een Nespressoapparaat, en iedere morgen als ik uit mijn bed kom zet ik de knop aan van dit duivels apparaat voor het wakkermoment, te genieten en bij te komen. Dat is mijn George Clooney –gevoel. Ik blijf hangen in de keuken, geleund tegen het aanrecht, om dromend samen met Clooney mijn Nespresso te drinken. Fictie, te denken dat deze mooie man zich ’s morgens in mijn keuken zou bevinden! Maar een mens blijft dromen over dingen die nooit gebeuren. Het enige wat geen droom is, is mijn Nespresso. Maar wie verbiedt mij, om mijn ogen te sluiten en te fantaseren dat Clooney in mijn keuken staat.

Natuurlijk roep ik niet; bent u …..? Waarop hij dan zegt; “ Nee, dat ben ik niet! “.

U kent die reclame vast wel!
Nu ben ik een absolute tegenstander van reclame tussen een goede film of eigenlijk üperhaupt, maar als Nespresso Clooney voorbij komt, blijf ik kijken en droom een paar minuten van het echte Clooney gevoel.

Goede zet van Nespresso, deze mooie man in te zetten voor hun koffieapparaat. Ben er heilig van overtuigd dat vele seksegenoten eindeloos bleven zeuren over de aanschaf van een dergelijk apparaat. Als het Nespresso-apparaat dan eindelijk in je keuken staat, kom je tot de conclusie dat het een hele tour is om aan de cups te komen om van de koffie te genieten. Bijna nergens te koop, alleen via Internet. Dus altijd op je hoede, dat je niet zonder komt te zitten. Maar ja dan heb je ergens nog een oude Senseo staan die je uit de kast trekt voor een kopje van het zwarte goud en je Clooneydroom valt spontaan in duigen.

 Volgens de nieuwste reclamestunt staat Clooney ineens voor de hemelpoort, waar onze lieve Heer hem opvangt met de vraag  “Hello George, can I have this “, want good old George staat met een Nespressoapparaat in zijn hand, en de hemelse engelen en God himzelf ,staan op  echte Nespreso. Dus inleveren George, en je kunt  weer vertrekken naar de aarde. En wie wil dat niet? Maar onze lieve Heer heeft nog meer noten op zijn zang, als de cups op zijn, strikt hij George in een taxi waarbij hij vriendelijk, maar dringend vraagt alle net gekochte cups in te leveren. Blijkbaar hebben ze geen hemelse computer! Inleveren George, Heaven can wait!

 

Maar ook bleek dat George Clooney niet alleen goed was voor het promoten van Nespresso, maar zich nu ging inzetten voor de meest afschuwelijke schoenen die een mens ooit heeft bedacht, Crocs. Een plastic schoen in de meest afgrijselijke kleuren. De firma Crocs staat op instorten en Clooney moet ze uit het moeras trekken. Ziet u het al voor u. Clooney op een paar roze Crocs,  uw keuken binnenwandelt  met in zijn hand een kopje Nespresso. Dat is me net iets teveel! Dan drink ik mijn Nespresso maar zonder Clooney op Crocs ,en blijf op mijn bloten voeten tegen het aanrecht geleund. Dromend van de dag die net is begonnen en mijn agenda die bepaalt hoe hij verloopt. Maar een ding is zeker zonder roze Crocs.

En Clooney, daar mag ik alleen van dagdromen, goedemorgen nieuwe dag!

 

© Maydana

Bedankt allemaal!!!!

 

Simone Foekens , kinderboekenschrijfster uit Almelo

Simone Foekens, getalenteerde kinderboekenschrijfster uit Almelo.

Een vaan haar nieuwe boeken
Teamwork

made bij maydana design 8 december 2012

Eerste dag bij de Rechtbank Almelo, zaak Neuroloog Jansen Steur

 

Eindelijk was het zover, na jarenlang onderzoek van  journalist Lucien Baard van TcTubantia

kwam het tot een rechtzaak tegen Neuroloog Jansen Steur.

 

Lucien Baard heeft absoluut een groot compliment verdiend, een integere journalist die de waarheid

in deze afschuwelijke zaak naar boven heeft gehaald

 

Op 28 november 2012 was het de eerste dag van de rechtzaak van de rechtbank van Almelo.

 

 

© made by Maydana Design

Sinterklaas, een bloed gevaarlijk beroep!

Hij is gearriveerd, Sinterklaas en zijn gevolg. Hele horden kinderen, ouders, oma's en opa's, maar vooral de pers zullen aanwezig zijn om de goed heilig man te verwelkomen. Want zie ginds komt de stoomboot en  als de boot niet goed wordt aangemeerd, raakt Sint bijna te water in zijn tabberd. Er schijnt toch enige stuurmanskunst vereist te zijn om de goed heilig man niet te laten verzuipen. Maar, het geluk was met hem en Sint met gevolg konden voet aan wal zetten. En dan te bedenken dat Sint-Nicolaas de patroon is van de zeevaart.

Nu wil het verhaal, één van de ongeveer 3000 leugens die ouders hun kinderen vertellen, dat Sinterklaas uit Spanje komt. Niet dus! Sinterklaas was een Heilige uit Mira, wat vroeger in Klein-Azie lag en tegenwoordig in Turkije. Dat hij ooit verhuisd is naar Spanje, is geschiedkundig niet bekend. Dus dat is al de eerste verwarring. Maar blijkbaar hebben wij er een traditie van gemaakt de goede man uit Spanje te laten komen.  Ten slotte zijn de historische banden met Spanje ons bekend. In vroegere tijden, ongeveer een eeuw geleden kwam de goede man exact op 5 december, zijn verjaardag, overigens ook een leugen, want de goede man is op 6 december jarig. Maar ja, we kijken niet op een dag en ten slotte is het een kinderfeest en weten zij veel. De cadeautjes zijn het belangrijkste, dus zal het kinderen worst wezen of het een dag te vroeg is.

Tegenwoordig verschijnt de man in tabberd al halverwege november, blijkbaar heeft Nederland een grote schare kinderen die ten slotte allemaal bezoek verwachten van deze Heilige. Ten slotte liggen de pepernoten half september al in de schappen en moeders moet haar kleintje vertellen, dat het wel erg vroeg is en de drammer nog even moet wachten, waarschijnlijk op de volgende goed bedoelde leugen.
Want Sinterklaas en zijn helper Zwarte Piet, vroeger waren ze met z'n tweeën, tegenwoordig wordt hij omringd door een heel bataljon Zwarte Pieten, van hulp tot pretpiet. Nou is het wel oppassen geblazen met deze schare zwarte Pieten, want voordat je het weet krijg je weer commentaar vanuit de linkse hoek, dat de Goed Heiligman een slavendrijver is. Negerzoenen zijn ook al verboden. Maar Sinterklaas met zijn helpers komen in de nacht van 5 december langs de schoorstenen alle huizen binnen om geschenken te brengen voor de kinderen. Ook niet waar, want we kopen ons suf aan allerlei goed bedoelde rommel en dichten er op los dat het een lieve lust is. Zou dit gebeuren een moraal hebben? Zeker weten, en die staat in het prentenboekje van de onderwijzer Jan Schenkman uit de 19^de eeuw en dat mag u zelf nakijken. Dus de oorsprong van dit spektakel ligt eigenlijk al in de 13^de eeuw en werd in Utrecht als eerste gevierd door de schoen van 4 arme kinderen te vullen met geldstukken, maar ook in andere steden werd iets voor de armen gedaan.

Calvinistische predikanten probeerden nog te vergeefs het sinterklaasfeest af te schaffen omdat het teveel heidense elementen zou bevatten. Een beetje vergelijkbaar met onze hedendaagse linkse rebellen. Maar gezien dit leugenfeestje zo populair is, lijkt het me geen poging waard, uit welke hoek dan ook, het volksfeestje af te schaffen. Want Sinterklaas, wie kent hem niet!
Het is een modern kinderfeest geworden en we zingen uit volle borst; Zie ginds komt een Stoomboot, Sinterklaas Kapoentje en De maan schijnt door de bomen, als of dat alleen op sinterklaasavond gebeurd. Bovendien rijdt de goede man met zijn schimmel over de daken, wat niet ongevaarlijk is en bij een ongeval onmiddellijk de ambulance moet worden gebeld, waarbij men weer de kans loopt dat  broeders en arts worden bedreigd door een stel ongelovigen. Eigenlijk heeft Sinterklaas een bloedgevaarlijk beroep en bovendien zal hij, natuurlijk ongewild, schade aanbrengen aan uw nieuwe dak of zonnepanelen. Bepaald geen prettig vooruitzicht.

Nu schijnt die goede man ook nog massa's dubbelgangers te hebben, die door weer en wind, vaak stomdronken, adressen bezoeken, doorgekregen van fanatieke ouders die perse  hun kroost willen verrassen met een nepsinterklaas. Er wordt driftig gestrooid met pepernoten, snoepjes en kruidnoten, die slecht zijn voor de gezondheid van ons opgroeiend kroost. Bovendien vind je bij de grote schoonmaak vlak voor Pasen de verschimmelde kruidnoten nog in een of andere hoek. Maar zoals het ons goede Hollanders betaamt, moeten onze kinderen wat terugdoen. De schoen wordt gevuld met een wortel voor de goede schimmel en wat hooi, maar ze verwachten natuurlijk ook het nodige terug, want gauw tevreden is ons kroost niet meer. Bovendien kunt u ze niet meer afscheppen met een pop of auto-tje, maar komen ingewikkelde elektronische zaken uit de zak van Sinterklaas.

Ondanks onze huidige crisis, de oproep dat we niet teveel spullen moeten consumeren, maar ons moeten beperken tot eenvoud en soberheid. Sinterklaas heeft daar geen boodschap aan en lenen.nl is er goed voor, in onze huidige geldcrisis. Dan zijn we er nog niet. Komt de goede oude kerstman op zijn sleetje met zijn rendier en overvallen we de goed uitgestalde winkels en supermarkten, om inkopen te doen voor een feestelijk vreetfestijn. Een ding is zeker, het wordt weer sappelen in januari, en de deurwaarders hebben een gouden maand. Wij aanbeden de eerste allochtoon Sinterklaas en ondertussen hebben maar weinig op met onze allochtonen, die ook deel uit maken van onze gemeenschap en soms guller zijn dan Sinterklaas himzelf. Uitzonderingen daargelaten!

Prettig Sinterklaasfeest!

© Maydana

Ter herinnering aan Tim Ribberink en vele anderen....

Ich werde fortgehn, Kind. Doch Du sollst leben und heiter sein.

In meinem jungen Herzen, brannte das goldne Licht.

Das hab ich Dir gegeben,

Und nun verlöschen meine Abendkerzen.

Das Fest ist aus, der Geigenton verklungen,

Gesprochen ist das allerletzte Wort.

Bald schweigt auch sie, die dieses Lied gesungen.

Sing Du es weiter, Kind, denn ich muss fort.

Den Becher trank ich leer, in raschem Zug

Und weiß, wer davon kostete, muss sterben .

Du aber, Kind, sollst nur das Leuchten erben

Und all den Segen, den es in sich trug:

Mir war das Leben wie ein Wunderbaum,

von dem in Sommernächten Psalmen tönen.

Nun sind die Tage wie ein geträumter Traum;

Und alle meine Nächte, alle - Tränen.

Ich war so froh. Mein Herz war so bereit.

Und Gott war gut. Nun nimmt er alle Gaben.

in Deiner Seele, Kind, kommt einst die Zeit,

soll, was ich nicht gelebt, Erfüllung haben.

Ich werde still sein, doch mein Lied geht weiter.

Gib Du ihm deinen klaren, reinen Ton.

Du sei ein großer Mensch, mein kleines kind.

Ich bin so müde - aber Du sei heiter.

(Mascha Kaléko)

Het drama van een zelfmoord, waar vele van ons mee worden geconfronteerd. Waar tot het einde van hun leven de vragen blijven. Een zware last voor achterblijvers. Maar de ongekende moed van degene die heeft besloten dat leven geen leven meer was. Depressie die een greep doet naar je eigen ik, je ziel, je emotie en je vast houdt in een wurggreep. De kwaliteit van leven is verdwenen en er is maar een uitweg. Die naar een onbekende wereld, zonder pijn! Rusteloosheid die verdwijnt, en vooral stilte in je hoofd.

© Maydana

Is er meer tussen Hemel en Aarde?

Klik voor een vergroting               1

Toeval bestaat niet!

Er zijn van die dagen dat ik aan mezelf ga twijfelen. Is dit toeval of gebeurd dit gewoon? Nu ben ik een nogal nuchter typetje, en door mijn vak niet gauw van de wijs te brengen. Maar één ding heb ik geleerd in mijn aardse bestaan, toeval bestaat niet. Wat er ook gebeurd, er is altijd een reden voor en het antwoord op een bepaalde gebeurtenis, laat ooit lang op zich wachten.

Vanmorgen zat er een bijzondere mail in mijn postbox. Ik kende Femke van onze sociale mediacontacten, en zo nu en dan hadden we oppervlakkig contact. Ná mijn postbox te gelezen, was haar mail als laatste aan de beurt.

“ Hoi Maydana, lang niet gesproken, hoe is het ermee? Gaat het wel goed met je? “

Vreemd mailtje, en vooral verrassend! Wat een interesse ineens! Wellicht zult u denken , mens waar maak je drukte over, maar dit soort van beleefdheidsmails waren onze mailbox nog nooit gepasseerd. Ik antwoord, alles prima!

“Ja, ik heb de afgelopen nacht van je gedroomd en van je dochter”. Heb je eigenlijk wel een dochter?

Verbazing alom aan mijn kant. Dus mail terug en spottend gevraagd, dat zal dan wel een ware nachtmerrie zijn geweest!

“Droom was niet eng of angstig! Het was een verhaal van berusting! Het was goed zo…klinkt dat niet vreemd?”

Nu begon ik me toch serieus ongerust te maken, en wilde het fijne ervan weten.

“Ik wilde je het eigenlijk eerst niet vertellen, maar het was zo bijzonder dat ik het graag met je wilde delen”. Maar ik hoop dat ik je geen pijn doe….

“Je nam afscheid van je dochter, je was moedig en sterk”.

Ik schrok, had ze het over mijn overleden dochtertje? Waarbij ik altijd nog na zoveel jaren, de pijn en onmacht voelde?

“Inderdaad, je dochter was overleden! Vreemd, ik ken dat verhaal helemaal niet van jou. Het was goed met haar, ze had rust gevonden en jij moest het loslaten.”

“Sorry, maar ik vond het zo bijzonder over iemand te dromen, en dan nog wel zo een droom, terwijl we elkaar nauwelijks of niet kennen.” Ik weet niet helemaal de droom meer, maar dit is zo ongeveer, wat ik me kan herinneren.”

Beste lezer, ik ben geen zweverig type, en zij ook niet! Maar toch konden we dit met elkaar delen. Vreemd genoeg gaf het mij een zeer bevredigend gevoel, en zou ik dan eindelijk kunnen berusten? Toeval, of is er meer tussen hemel en aarde?

© Maydana