Morbide obesitas

© foto Maydana

We eten ons een slag in de ronde. Overgewicht neemt explosief toe, zowel bij volwassenen, maar vooral bij kinderen en realiseren ons nauwelijks welke gevolgen dit heeft. Diabetes type 2 wordt op korte termijn volksziekte nummer één en het lijkt erop dat het steeds meer wordt als alleen maar ‘een potje met vet ‘. Anorexia is een probleem, maar ook vetzucht slaat genadeloos toe! Stijgt explosief, en steeds meer mensen moeten verplicht onder het mes om het opgeslagen vet te laten wegzuigen. Maar ook maagverkleiningen zijn aan de orde van de dag. Diëten schijnen weinig of geen resultaten meer te hebben en operaties blijken de enige uitweg te zijn om te voorkomen dat mensen zich letterlijk dood eten. In ieder geval voer genoeg voor psychologen om zich te buigen over de oorzaak van de veelvraten.

Want ligt daar niet het probleem? Meer dan iets eten om in leven te blijven kun je toch niet! Met schrik zullen de artsen en psychologen de komende feestdagen tegemoet zien, waar men het blijkbaar nodig vindt, zich vol te proppen met allerlei opgedrongen ‘lekkernijen ‘ die de grootgrutters ons laten zien met hun reclame. De keuze van overdadig en vooral niet nodig voedsel is overweldigend en we halen zoveel in huis, dat men nog twee maanden zou kunnen overleven op deze voorraad. Ondanks onze huidige crisis, vooruitzichten die een grote werkeloosheid voorspellen, onze knip waar we de bodem nu al zien, weerhouden ons niet, om ons de komende feestdagen vol te vreten met allerlei dikmakende producten. Want we hebben besloten dit jaar in familiekring het kerstfeest thuis te vieren met de Hoorn des overvloed’s.

Natuurlijk heeft dit ook te maken dat onze verstokte rokers geen zin hebben om na ieder gerecht de warme winterjas aan te trekken om vijf minuten te lurken aan hun verslaving.

Want thuis mag je nog roken, dus uit eten is voor de rokers geen optie. Bovendien kun je ook volgieten met alcohol zonder brokken te maken.

Misschien is de aankomende nog grotere crisis automatisch een slankmaker, want als armoede je deur bereikt, zal weinig eten je metgezel zijn en zal de welvaartsziekte obesitas misschien vanzelf verdwijnen. Of is dit valse hoop ?

En ding staat vast, onze vetzucht zal ons eerder naar het kerkhof brengen. Nederlanders zijn te dik, dat staat vast en morbide obesitas een gevaarlijke vijand. Want vet weg laten zuigen, of een maagverkleining hebben bij velen maar een kort resultaat. Ze vervallen na korte of langere periode weer in herhaling en is het overtollige vet opnieuw hun metgezel.

Klinieken draaien overuren om vette Nederlanders van hun vreetgewoontes te bevrijden, terwijl ieder verstandig mens weet dat gezonde voeding de basis is voor een gezond, maar vooral aangenaam en lang leven.

Is onze crisis dan toch ergens goed voor?

Wij houden het maar simpel aankomende kerstdagen, op zoek naar geestelijk voer!


© Maydana

Mishandeling door crisis

Dat de bomen niet meer in de hemel groeien, wisten we allang. Er gaat geen dag voorbij of we worden geconfronteerd met het jaren dertig syndroom. Armoede pur sang!
Nog geen half jaar geleden hoorde ik onze Ministerpresident roepen, mensen maak u geen zorgen, we krijgen hier geen Amerikaanse toestanden, een stabiel Nederland. Ook Wouter Bos deed ons geloven dat zwaar economisch weer Nederland niet zou treffen. Door zijn leugentjes werd deze man ook nog eens gekozen tot ‘Politicus van het Jaar’.

Naar mate de tijd vorderde blijkt echter dat al deze uitspraken gebakken lucht zijn om onze nachtrust niet in gevaar te brengen, ons te laten geloven in het sprookje met onder de naam ‘Haagse vertellingen’
Maar als dagbladen koppen met ‘Mishandelingen tengevolge van recessie ‘ is dit een treurige conclusie. Zeker kinderen en ouderen zullen het slachtoffer worden van de frustraties door financiële zorgen en problemen.
Dat kinderen zullen worden mishandeld door ouders/verzorgers is een triest vooruitzicht. Want mishandeling komt bij werkloze ouders vijfmaal zoveel voor, als ouders die een baan hebben. Dat zal in deze tijd van stijgende werkloosheid van 8% tot chaotische toestanden leiden.

Maar ook onze ouderen, die nog in het bezit zijn van een paar spaarcentjes zullen de dupe worden van mishandeling door kinderen of familie.
Weinige van ons zullen onderkennen welke dramatische gevolgen de geldverspilling van de afgelopen jaren zal hebben, door een verkeerd beleid.

De tijd dat de politiek tegen ons kan zeggen; Slaap maar rustig, wij waken over u, is al lang, heel, lang verleden tijd. Dit land wankelt aan de rand van de afgrond en wij allen zullen de dupe worden van het gevoerde wanbeleid.
Het roepen van we zijn crisismoe, zal niet helpen, de feiten liggen er en u zult allemaal een crisismaaltijd voorgeschoteld krijgen.

Maar een ding, laat uw kinderen of ouderen niet de dupe worden van uw frustraties in dit economische dal van verderf, maar erken dat alleen een ander stemgedrag u verder zal helpen. Echte volkvertegenwoordigers, die de naam waardig zijn, maar vooral weten wat het woord betekent.

© Maydana

Sluit uw ogen niet, meldt kindermisbruik!

Iemand, die incest in z'n naaste omgeving heeft meegemaakt kan zich voorstellen welke gevolgen een dergelijke daad zal hebben voor het slachtoffer en de toekomst.

Ik heb ze zien lachen, de daders bij de rechtbank, en slachtoffers die als oud vuil in een hoek werden gezet door de rechtelijke macht. Meestal vrijspraak wegens gebrek aan bewijs, tenslotte zijn er nooit getuigen, of een taakstraf waar ze in dit land zo goed in zijn. De daders lopen weer vrij rond en het "spel "gaat opnieuw beginnen met hun ziekelijke geest. Je zou ze verwensen naar Verwegisstan. Wat me nog meer verbaasd is dat moeder's of vader's hier geen enkel vermoeden van hebben, althans dat is in de meeste gevallen hun versie. Iets wat ik me nauwelijks kan voorstellen. Moeder's die het gewoon weten en goochelen met de waarheid, uit angst of welke andere reden dan ook.Hoe kun je je kind zo laten "mishandelen en misbruiken" een trauma voor het leven. Misbruikte kinderen zullen nooit en te nimmer nog goed functioneren, in het leven wat nog voor hun ligt.Elk vertrouwen is zoek, maar ook naar de moeder of vader. Ik vraag me af waarom de rechtelijke macht slachtoffers van een dergelijke misdrijf niet serieuzer neemt en enkel de dader op z'n woord gelooft. Daders zijn pathalogische leugenaars en nietsontziend ten aanzien van onschuldige kinderen.

Ik dacht dat ik al veel gehoord had in rechtszalen en dat er weinig is waar ik nog rooie koontjes van krijg of m'n wenkbrauwen bij zal fronsen. Toch hoorde ik onlangs een verhaal van een officier van justitie dat me alsnog van m'n stoel deed vallen. Deze officier vertelde tijdens een zitting dat advocaten van opgepakte pedofielen tegenwoordig wordt gevraagd om zeer voorzichtig te zijn met het verlenen van dossiers aan hun gedetineerde cliënten. Want plaatjes van slachtoffers die in dossiers zitten, zouden namelijk gretig aftrek vinden bij zedendelinquenten in Huizen van Bewaring en gevangenissen.

Pedofielen en andere zedendelinquenten worden in gevangenissen vaak apart gezet om hen te beschermen tegen de andere gevangenen die 'hoger' op de sociale ladder staan, zoals overvallers. Bovenaan de ladder staan, te uwer informatie, de gewetenloze en bikkelharde Oostblokcriminelen. Die bovenste trede moet gedeeld worden met de categorie 'witte-boorden-criminelen'. Want nergens zijn gedetineerden meer van onder de indruk dan van zeer geslepen witte-boorden die ander geboefte of de staat financieel een flinke poot hebben uitgedraaid. Maar terug naar die plaatjes. De gedachte is toch niet te bevatten dat foto's van slachtoffertjes van criminele pedofielen in een gevangenis onder zedendelinquenten worden rondgedeeld of voor grof geld worden doorverkocht?! Foto's die de pedo's vaak zelf hebben gemaakt tijdens hun 'spel' met of verkrachting van de kinderen.

De afwijking om je seksueel tot kinderen aangetrokken te voelen, zit tussen de oren. Verschillende pedofielen heb ik in de rechtszaal eerlijk horen vertellen dat die afwijking er met geen therapie of gevangenisstraf is uit te krijgen. 'Het kan tien jaar lang goed gaan, maar dan ineens zie ik een kind lopen en krijg ik weer dat gevoel terug', zei ooit een pedofiel van in de zestig huilend tegen de rechters. De man zei dat hij dat seksuele gevoel op zo'n moment niet kan negeren of onderdrukken. 'Ik kan dát kind misschien laten lopen maar dan pak ik een dag later een ander kind.' Deze man weet dat het absoluut niet kan wat hij kinderen aandoet.

Maar heel veel pedofielen heb ik aan rechters horen vertellen dat de kinderen met wie ze seks hebben gehad, het fijn vonden. Sterker nog, dat die kinderen er zélf om vroegen. Dat die seks ook goed was voor de ontwikkeling van een kind. En dat een kind maar beter met een ervaren iemand seks kan hebben dan dat gestuntel met jeugdige leeftijdgenoten. Maar als je regelmatig zedenzaken bijwoont en ook nog moeder bent, zou je die criminele pedofielen soms willen droppen op een eiland bij Verweggistan. En die plaatjes die ze hebben gekocht of gekregen in de gevangenis, moeten ze voor de dropping inleveren.