De geur van versgebakken brood

Vandaag gun ik mezelf een luie, sobere en saaie zondag . De hele week was het al rennen en vliegen, de Stichting vroeg nogal wat aandacht, en mijn werkgever stond aan me te trekken voor enkele nieuwe items bij onze Oosterburen.

Vanmorgen opgestaan,  iets later, als ik me kan herinneren in de laatste jaren. Grijp naar mijn badjas en maakte de gang naar de koffiemachine. Doe het raam in mijn kantoor open en luister naar de overdadige zang van de meest verschillende vogels die mijn achtertuin bevolken. Rust en stilte overvallen me op deze zondag,  zeker na de enerverende afgelopen week, waarbij ik me ineens realiseer dat het nooit meer zo zou worden als toen.
Sinds korte tijd ben ik weer terug in ons bekende polderland, na vele jaren als correspondent bij onze zuiderburen te hebben gewerkt.

Ik pak mijn stapel kranten, de andere kranten leg ik opzij, waar ik gisteren niet aan was toegekomen. Mijn oog viel op een artikel ‘Vers brood op zondag ‘. Ineens bedacht ik dat ik eigenlijk in al mijn buitenlandse jaren buitengewoon verwend ben geweest,  om elke zondagmorgen snel langs de bakker te gaan voor verse croissants en andere verleidelijke producten, maar vooral de geur van versgebakken brood. Daarna vliegenvlug naar huis, waar mijn huisgenoten inmiddels de ontbijttafel hadden gedekt en de kakelverse eieren van mijn overbuurman de eierdopjes vulden.

Ineens besefte ik dat ik elke week, op mijn boodschappendag, croissants en brood mee neem en  ik deze
op zondagmorgen krampachtig probeer vers te krijgen in mijn toch wel geavanceerde oven. Waren we vergeten hoe het smaakte destijds, alles vers van de bakker, krakend en geurend en je smaakpupillen tot het uiterste activeren.
Brood is een onderdeel van mijn leven, waarmee ik mijn buikje vol kan eten, wellicht mijn mediterrane bloed, want zonder brood is een maaltijd voor mij niet compleet.

Dat de bakkers van Nederland op zondagmorgen ons misschien willen trakteren op vers en geurend brood kan ik alleen maar toejuichen. In België en Frankrijk is dit heel gewoon, vers brood is er bijna de hele dag en zeven dagen van de week.Volgens politiek Den Haag mogen bakkers ons op zondag verrassen met vers brood Aan de andere kant denk ik, hebben deze politici niets anders te doen dan aan openingstijden van bakkers te denken en ons op de zondag verse croissants en brood laten kopen. Misschien willen de oververmoeide bakkers wel een vrije dag en hebben geen zin om zondagmorgen in alle Gods vroegte te kneden en te zweten. Toch denk ik stiekem, misschien doen ze het! Kan ik op zondagmorgen even naar de warme bakker om de hoek voor mijn zo geliefde zondagmorgen ontbijt met de geur van vers gebakken brood.

© Maydana

Bibberende handen!

Niemand zit te wachten op een operatie, maar soms een noodzakelijk kwaad zich over te geven aan de heren specialisten. Een soort van wederzijds vertrouwen om de regie in handen te leggen van een wildvreemde. Dan mag te toch verwachten, als je onder zeil bent, dat deze zich voor 300% procent inzet om in je chemische fabriek te rommelen. Nu heb ik enige weken geleden een artikel gelezen waarin werd vermeldt, dat er en speciale kliniek bestaat voor het afkicken van artsen en advocaten.

Na het lezen hiervan dacht ik in mijn simpelheid, waarschijnlijk sterk overdreven dit soort van berichtgeving. Maar niets blijkt minder waar, want heden berichtte de Telegraaf en ook andere kranten dat het bekend was, dat een harde kern van meer dan duizend artsen en advocaten zich op de been houden met alcohol, pillen en poeders. Typisch een geval van verslaafd zijn! Dus op naar de afkickkliniek voor de upperclass, die tevens ook nog even een psychiatrische behandeling ondergaan. Natuurlijk in alle anonimiteit! Want vele van de ‘rijke superverslaafden “kiezen voor een buitenlandse kliniek, opvallen met je verslaafdheid is not done. En beste lezer, er blijkt een duidelijke toename te zijn van deze beroepsgroepen die wankelend uw maagzweer opereren of uw zaak verdedigen voor de rechtbank. De uitkomst hiervan kunt u natuurlijk zelf bedenken. Maar ook piloten grijpen steeds meer naar de fles en proberen de slecht onderhouden zilveren vogel, met u als passagier aan de grond te zetten. Prettige landing, zal ik maar zeggen. Vliegen heb ik al lang afgeschaft, gezien het onderhoud inclusief dronken piloten mij niet het meest prettige gevoel geven. Dus wordt mijn vakantie bestemming Drenthe of Limburg, even de grens over of een iets langere autorit naar Frankrijk. In ieder geval heb ik dan voor 80% de regie in handen en hoop dan maar dat een dronken bestuurder het niet op mij heeft afgezien en mijn auto ramt met alle gevolgen van dien.

Mocht ik in een rechtszaak verwikkeld raken, zal ik mijn reukorgaan moeten ontwikkelen. Dit om te kunnen ruiken of mijn advocaatje niet te diep in het glas heeft gekeken, dan wel zwalkend de lange gangen van de rechtbank probeert te komen, en misschien pardoes plaatsneemt in het verdachtenbankje, zwaar onder invloed van pillen. Misschien heeft de rechtelijke macht ook last van psychische stoornissen en is de chaos compleet en blijkt dat ik de enige nuchtere ben. Wordt het toch tijd voor een snelcursus rechten, om mezelf te beschermen. Erger en kwalijker is natuurlijk onze groep specialisten ( lees veredelde automonteur ) die zich onder invloed door mijn chemische fabriekje graaft en wellicht mijn darmen en maag voor andere organen aanziet en daardoor mijn complete chemische proces in de war gooit. In een dergelijke situatie bent u geheel overgeleverd aan een verslaafde specialist en heeft u geen enkele invloed meer op het verloop. Ze spuiten u vol met allerlei drugs en misschien heeft u geluk, daarna weer wakker te worden. Maar alles is terug te voeren op slecht management van ziekenhuizen, de uitgeknepen zorg en de graaiers aan de top. Want tenslotte moet iemand toch de schuld krijgen van hun verslaving. Ik wens u allen in ieder geval voor het nieuwe jaar geen opname in een ziekenhuis en hopelijk geen rechtszaak aan uw broek, misschien zijn ze in 2010 afgekickt en kunnen ze hun werkzaamheden weer naar behoren verrichten.

© Maydana